12.07.1918
Efri deild: 64. fundur, 29. löggjafarþing.
Sjá dálk 887 í B-deild Alþingistíðinda. (883)
118. mál, dýrtíðaruppbót handa embættis- og sýslumönnum landssjóðs
Frsm. (Eggert Pálsson):
Um mál þetta í heild sinni er víst ekki þörf að fara fleiri orðum; en það voru brtt. þær, sem fram hafa komið, sem jeg vildi minnast á.
Það eru þá fyrst brtt. á þgskj. 494, en um þær er það að segja, að nefndin getur fallist á sumar þeirra, og mun hins vegar ekki gera neinar þeirra að kappsmáli.
Brtt. 1. c. er tekin upp úr eldri dýrtíðarlögum. Er þar farið fram á, að draga frá af dýrtíðaruppbót presta, er búa á kirkjugörðum, það sem nemur dýrtíðaruppbót af afgjaldinu og mun fjárveitinganefndin geta gefið brtt. þessari samþykki sitt. En mjer og fjárveitinganefndinni til afsökunar vil jeg geta þess, að ástæðan fyrir því, að hún feldi þetta niður, var sú, að henni fanst hjer um lítilræði eitt að ræða.
Afgjald af kirkjujörðum nemur alls 10.269 kr., og dýrtíðaruppbót af því mundi því ekki nema meiru en um 3.000 kr., þar sem þessi upphæð fjelli undir annað þúsundið.
En nefndin mun, eins og jeg hefi sagt, ekki gera þetta að neinu kappsmáli, og sama er að segja um hinar brtt. undir sama tölulið.
Um tölulið 2. er það að segja, að fjárveitinganefndin getur fallist á hann að efni til og hefir leyft sjer að koma með brtt. á þgskj. 499, sem fer í sömu átt.
Um brtt. 3. eru atkv. fjárveitinganefndar óbundin, og þýðir því ekki fyrir mig að lýsa því, hvernig einstakir nefndarmenn líta á hana; munu þeir sýna það með atkv. sínu.
Jeg hefi því ekki meira um málið að segja að svo stöddu.