16.03.1928
Neðri deild: 49. fundur, 40. löggjafarþing.
Sjá dálk 437 í C-deild Alþingistíðinda. (1730)
128. mál, fiskiræktarfélög
Pjetur Ottesen:
Jeg tek undir það með hv. frsm., að hjer er farið fram á nauðsynlega lagasetningu, að því leyti sem ákvæði frv. miða að því, að auka klak í ám og vötnum. Það hlýtur að koma að því, að unnið verði meira að því en enn er gert, að koma á klaki í ám og vötnum.
Jeg held það hafi verið á þinginu 1925, að við hv. 2. þm. Skagf. (JS) fluttum frv. þess efnis, að veita hjeruðunum heimild til þess að gera samþyktir svipaðar því, sem hjer er lagt til. Það frv. náði ekki framgangi þá. En hinsvegar er víst um það, að þegar verður farið að ráðast í stærri framkvæmdir á þessu sviði, er nauðsynlegt að það sje heimild til þess að gera samþyktir, þar sem öllum hlutaðeigendum sje skylt að leggja fram sinn hlut til þessara fyrirtækja.
Jeg vildi aðeins gera þá fyrirspurn til hv. frsm. út af ákvæðum 1. gr., hvað átt væri við með orðinu „fiskihverfi“. Mjer skilst eftir 3. málsgrein, að helst sje gert ráð fyrir, að allar ár, sem renna um sama hjerað, sem vitanlega geta tekið yfir mjög víðlent svæði, skuli tilheyra einum og sama fjelagsskap. Jeg býst við, að heppilegra mundi að hafa fjelagsskapinn ekki svona víðtækan, heldur væri hann miðaður við sjerstakar ár og vötn. Jeg held það yrði miklu framkvæmanlegra. Það þarf kanske ekki að taka þetta nánar fram í lögunum, en hinsvegar er gott að komi fram a. m. k. skýring á þessu atriði.
Nefndin hefir borið hjer fram brtt. við 6. gr. Í þeirri grein er gert ráð fyrir, að leiguliðar sjeu skyldaðir til þess að taka þátt í kostnaði við klakið; og þegar leiguliði fer frá jörð, er landsdrotni skylt að greiða eftir mati þá veiðiaukningu, sem þá er orðin á jörðinni og þakka má starfsemi fjelagsins. Það er ekkert talað um; hverjum eigi að greiða, en jeg býst við, að það sje leiguliði, sem lagt hefir í kostnaðinn. En það leiðir af sjálfu sjer, að ef leiguliðar hafa á sínum ábúðartíma notið hlunninda fyrir starfsemi þessa fjelagsskapar, þá hljóti að verða tekið tillit til þess í mati, þegar farið er að meta honum endurgreiðslu á því, sem hann hefir lagt í þennan kostnað. Jeg vil vekja athygli á því, að þetta hlýtur að koma til greina, þegar slíkt mál fer fram — ekki einungis kostnaður, heldur og hagnaður af þessum framkvæmdum. — Það var svo ekki fleira, sem jeg vildi vekja athygli á. Jeg tel það mjög þarflegt að setja lagaákvæði, sem stuðlað geta að aukinni fiskirækt.