09.02.1928
Efri deild: 18. fundur, 40. löggjafarþing.
Sjá dálk 3916 í B-deild Alþingistíðinda. (3543)
77. mál, einkasala á síld
Flm. (Ingvar Pálmason):
Jeg hygg, að tæplega sjeu deildar meiningar manna um, að fyrirkomulag það, sem er á sölu síldar hjer á landi, sje algerlega óviðunandi. Sjerstaklega munu þeir, sem við veiðarnar fást, finna til þess, og eins verkafólk þeirra. 1926 voru samin heimildarlög, þar sem útgerðarmönnum var gefinn kostur á að mynda fjelag um söluna. En þessi heimildarlög hafa ekki komið til framkvæmda ennþá, eftir næstum 2 ár, og því ekki orðið að því gagni, sem ætlast var til, vegna þess að samtök hefir vantað. Við umr. 1926 gat jeg þess hjer, að jeg hefði ekki mikla trú á, að sú aðferð hepnaðist, en taldi þó rjett að reyna hana.
Reynslan hefir nú sannað þetta álit mitt, og taldi jeg því rjett að koma fram með þetta frv., ásamt hv. þm. Ak.
Jeg tel nú ekki þörf á að ræða einstök atriði frv. við 1. umr., heldur aðeins minnast á grundvallaratriðin. Jeg tel tæplega forsvaranlegt af löggjöfinni að gera ekkert í þessu máli. Og þar sem ein leið hefir verið reynd án þess að koma að notum, þá vildum við flm. reyna, hvort þessi leið, sem hjer er gert ráð fyrir, reynist ekki heillavænlegri til framkvæmda heldur en sú, er farin var 1926.
Jeg hygg, að mönnum sje svo ljós nauðsyn þessa máls, að ekki sje þörf á að lengja umr. að sinni. Jeg mun, ef mótmæli koma fram, áskilja mjer rjett til andsvara. Það er ósk mín, að frv. þetta verði að lokinni umr. látið ganga til sjútvn.