06.02.1928
Efri deild: 15. fundur, 40. löggjafarþing.
Sjá dálk 1526 í B-deild Alþingistíðinda. (580)
12. mál, betrunarhús og vinnuhæli
Dómsmrh. (Jónas Jónsson):
Jeg held jeg verði að segja fáein orð ennþá um þessar áætlanir. Það væri gaman, ef hv. 3. landsk. vildi skýra frá því seinna, t. d. við 3. umr., hverju verkfræðingar svöruðu bæjarstjórn um rafvirkjun í Reykjavík um það leyti, sem gasstöðin var bygð, og hvers vegna hinir fróðu menn voru þá svo bölsýnir, að þeir rjeðu frá því að ráðast í slíkt. Ef kostnaðurinn við rafvirkjun Elliðaánna er orðinn alls ca. 4 milj. kr., þá verð jeg að segja, að það er nokkuð mikið fyrir ekki stærri stöð. Það virðist hafa verið nokkuð skammsýn forsjón, sem sjeð hefir fyrir því, að þessi litla á var virkjuð, og það á allra verstu og dýrustu tímum, sem yfir þetta land hafa komið.
Það hefði áreiðanlega verið betra að gera það fyr, eða þá seinna; þá hefði kostnaðurinn ekki orðið svona mikill. Og jeg vil skjóta því til hv. 3. landsk., hvort hann hjeldi, að Reykvíkingar hefðu nokkurntíma lagt í þennan kostnað, ef þeir hefðu vitað, hve dýrt það yrði.
Ummæli hv. 3. landsk. um skeiðaáveituna bera vott um mjög virðingarvert yfirlætisleysi, — en hann gleymdi þessari óbilgjörnu klöpp, sem kostaði jafnmikið að vinna eins og þeir stóru spámenn áveitunnar áætluðu verkið alt í upphafi, eða um 120 þús. kr. Þetta sýnir alt, hve mannlegar áætlanir og útreikningar ná skamt og hve hæglega þær geta strandað.
Viðvíkjandi Gljúfurárbrúnni get jeg sagt hv. 3. landsk. það, að síðast þegar jeg var á ferð um Borgarfjörð, var mjer sagt, að á leiðinni væri undirskriftaskjal frá bílstjórum þeim, er þarna eiga hlut að máli, og krefðust þeir þess, að eitthvað verði að gert. svo að manntjón verði ósennilegra af völdum brúarinnar en nú er.