13.02.1928
Neðri deild: 21. fundur, 40. löggjafarþing.
Sjá dálk 1698 í B-deild Alþingistíðinda. (759)
10. mál, sundhöll í Reykjavík
Halldór Stefánsson:
Jeg hefi borið fram brtt. á þskj. 142, sem gengur nokkuð lengra en brtt. sú, sem hjer hefir verið lýst. Brtt. mín snertir aðeins eitt atriði frv., nefnilega hlutfallið milli framlags ríkissjóðs og framlags annarsstaðar frá. Mjer þykir æðifjeskylft að ganga að frv. óbreyttu. Það munar 60 þús. kr., hvort samþ. er tillaga mín eða frv. óbreytt. Jeg býst ekki við, að það þyki rjett, að Reykjavík fái forrjettindi um fjárframlög fram yfir það, sem verið hefir. Auk þess vil jeg benda á, að mjer þykir minni þörf á að leggja þetta mikla fje fram hjer en annarsstaðar, því að margar hendur vinna ljett verk, eins og kunnugt er. Hjer er saman kominn fjórði hluti landsbúa. Og höfuðborg landsins dregur á margan hátt að sjer fje af öllu landinu. Gegnum siglingar og viðskifti, embættiskerfið og skólana og jafnvel sjálft Alþingi dregur höfuðstaðurinn að sjer fje af öllu landinu, og á því hægri aðstöðu til fjárframlaga og framkvæmda en aðrir landshlutar.
Þá má geta þess, að í þessu máli hefir Reykjavík sjerstaklega góða aðstöðu, þar sem til sundhallarinnar á að taka vatn, sem hvort sem er á að leiða í stórhýsi, sem verið er að reisa. Hjer er gert ráð fyrir að byggja „sundhöll“, en annarsstaðar eru bygðar sundlaugar, svo að að því leyti er lengra gengið hjer um fjárframlög af hálfu ríkissjóðs en alment hefir verið áður.
Jeg vil ekki leggja á móti málinu sjálfu. Jeg viðurkenni, að það er mikið menningar- og framfaramál. Mjer þykir bara ekki rjett, að lagt sje fram úr ríkissjóði svo hlutfallslega miklu meira fje en áður hefir tíðkast — nú þegar höfuðstaðurinn sjálfur á í hlut.