20.03.1930
Neðri deild: 58. fundur, 42. löggjafarþing.
Sjá dálk 248 í B-deild Alþingistíðinda. (98)
1. mál, fjárlög 1931
Héðinn Valdimarsson:
Ég á hér fáar og heldur smáar brtt.
Brtt. XVI. á þskj. 302 er borin hér fram til að veita Jens Jóhannessyni lækni 2.000 kr., eða til vara 1.200 kr. til sérfræðináms í háls-, nef- og eyrnalækningum.
Það eru nú 2 ár síðan hann tók læknapróf. Hann hefir verið í 4 stöðum hér á landi í stað lækna, sem verið hafa þar fjarvistum, og getið sér þar góðan orðstír. Hann hefir og einnig meðmæli frá Guðmundi Thoroddsen prófessor.
Hann ætlar að leggja fyrir sig háls-, nef- og eyrnalækningar. Hann langar til að komast til Jena í Þýzkalandi og vera þar um tíma. Er þar bezt nám í Þýzkalandi í þeirri sérgrein lækna. Hann ætlar að koma hingað upp að loknu námi og setjast að á Akureyri, því þar er nú enginn sérfræðingur í þeirri grein.
Allur kostnaður við þetta nám mun vera um 10 þús. kr. Það er því ekki mikill hluti kostnaðarins, þótt hann fái þessar 2.000 kr. Það er full ástæða til þess að setja það skilyrði fyrir veitingu námsstyrkja, að þeir, sem þeirra verða aðnjótandi, komi hingað aftur að loknu námi. Hér þarf ekki að setja þetta skilyrði, því það er víst, að hann kemur hingað aftur, svo að þessir peningar koma til gagns fyrir landsmenn.
Önnur brtt., sem ég flyt, er um það, að veita Árna Kristjánssyni 2.000 kr. námsstyrk, til að fullkomna sig í píanóleik. Hann hefir þegar dvalið 6 ár í Þýzkalandi við slíkt nám, og hefir beztu vottorð frá kennurum sínum. Hann er búinn að halda einn konsert hér í Reykjavík og hlaut ágætis dóma fyrir hjá þeim mönnum, sem mesta þekkingu hafa á tónlist hér. Námið hefir vitanlega kostað hann mikið fé og nú á hann aðeins eftir eitt ár til að ljúka námi. Væri mjög vel viðeigandi, að hann fengi styrk þennan síðasta námsárið.
Þriðju brtt., sem ég vildi minnast á, flyt ég ásamt öðrum. Er hún þess efnis, að Magnúsi Ásgeirssyni sé veittur styrkur til ljóðaþýðinga. Till. um sama efni var samþ. hér í hv. d. með miklum atkv.-mun í fyrra, og geri ég ráð fyrir, að það verði ekki síður gert nú. Þeir, sem lesið hafa ljóðaþýðingar þessa manas, vita, að þær eru mikils virði fyrir íslenzkar bókmenntir.
Þá höfum við hv. 4. þm. Reykv. tekið upp brtt. hv. 2. þm. G.-K., sem felld var við 2. umr., um að ábyrgjast fyrir Keflavíkurhrepp 83 þús. kr. lán, sem á að verða 1/3 hluti kostnaðar við bryggjugerð í Keflavík, gegn endurábyrgð sýslunefndar Gullbringusýslu.
Við jafnaðarmenn gátum ekki greitt atkv. með þessari brtt. við 2. umr., vegna þess, að við vildum setja nánari skilyrði fyrir ábyrgðinni. Við höfum því bætt inn í brtt. tveimur skilyrðum. Annað er það, að lánið sé tekið innanlands; hefir það skilyrði verið sett fyrir fleiri smáábyrgðum, til þess að fjölga ekki að óþörfu ábyrgðum ríkissjóðs gagnvart útlöndum.
Hitt skilyrðið er sett til að fyrirbyggja það, að eigandi landsins umhverfis hina fyrirhuguðu bryggju geti leigt það út fyrir svo mikið verð, sem honum sýnist. Sá, sem á þetta land nú, er sanngjarn maður og ég býst ekki við, að hann hafi neitt við þetta að athuga. En vitanlega verður hann eigi ávallt eigandi jarðarinnar, svo vissara er að hafa það ákvæði til, að atvmrh. verði að samþykkja leigukjör lóðanna. Vænti ég þess, að hv. deild geti samþ. þessa brtt. nú. Það er mjög nauðsynlegt fyrir Keflvíkinga að fá þessa bryggju, því hafnleysið veldur þeim miklum erfiðleikum og kostnaðarauka eins og nú er ástatt.