24.03.1933
Neðri deild: 35. fundur, 46. löggjafarþing.
Sjá dálk 1533 í B-deild Alþingistíðinda. (1807)
86. mál, samkomulag um viðskiptamál milli Íslands og Noregs
Ólafur Thors [óyfirl.]:
Út af því, sem hv. 2. þm. Reykv. sagði í sambandi við hættuna, sem kynni að vera á því, að Englendingar eða Skotar kæmu hingað til síldveiða, þá get ég frætt hann um það, að þeir hafa einu sinni reynt það, en gáfust upp, og þó var það á þeim árum, sem allt var opið og þeir gátu athafnað sig á íslenzkum höfnum eins og íslenzkir borgarar. Þetta er því ekki nema viðbára, sem hv. þm. hefir fundið upp til þess að gera samningana óvinsæla, eins og flest annað, sem hann hefir tefit fram gegn þeim. Ég get gjarnan játað það, að þegar við vorum að semja við Norðmenn var alltaf í öllum atriðum höfð alveg full hliðsjón af þeim möguleikum, að það, sem Norðmenn fengju í þessu efni, fengju aðrar þjóðir slíka, og ég get slíka sagt það, að ég er sannfærður um það, að okkur stafar ekki minnsta hætta af því, þó Englendingar fengju þessi fríðindi, en þrátt fyrir það er engin ástæða fyrir okkur fyrirfram að hampa því, að þeir séu búnir að öðlast þau með því að norski samningurinn sé gerður. Við getum haft gagn af því að láta þá vera í óvissunni um það. Það er ástæða til, að það geti a. m. k. ríkt tvennskonar skilningur í þessu efni. Hv. 2. þm. Reykv. hefir ekki vit á því, og ég játa, að ég hefi lítið vit á því. En hv. þm. hefir nú í dag hlustað á umsögn þess manns, sem hér hefir bezta sérþekkingu á þessum efnum, fulltrúans í utanríkismálaráðuneytinu, Stefáns Þorvarðssonar, sem hefir kynnt sér þetta mál um langt árabil. Þessi fulltrúi sagði hv. þm. frá því, að Bandaríkjamenn héldu því fram, að slíkur samningur eins og norsku samningarnir gæfu ekki beztukjaraþjóð þau réttindi, sem þar um ræddi. Englendingar halda hinsvegar því gagnstæða fram, en þeir virðast nú hafa vikið frá þeirri skoðun sinni með Ottawasamningnum, þar sem þeir gefa vissum þjóðum réttindi, sem beztukjaraþjóðir fá ekki að njóta. Það er því hin mesta frekja og ábyrgðarleysi af þessum hv. þm., þegar búið er að reyna að mennta hann og gefa honum þessar gagnlegu upplýsingar, að hann skuli þá hér á þingi fullyrða, að í þessu efni geti einungis einn skilningur ríkt, sá, sem okkur er óhagstæður. Þetta er allt á eina bókina lært. Hv. þm. álítur sér flokkslegan hagnað í því að fara hér með rangt mál og vílar jafnvel ekki fyrir sér að vega að hagsmunum þjóðarinnar, hvar sem hann fær því við komið.