24.05.1933
Efri deild: 80. fundur, 46. löggjafarþing.
Sjá dálk 2052 í B-deild Alþingistíðinda. (3167)
166. mál, bráðabirgðaverðtollur
Guðrún Lárusdóttir:
Ég ætla nú ekki að fara að halda því fram, að það, sem talið er í frv. í 1. línu a-liðs, sé beint þarfar vörur, svo sem andlitssmyrsl, andlitsduft, ilmsmyrsl og aðrar kosmetiskar vörur. Það er langt frá því. En ég vil benda á það, að þessar vörur eru að nokkru leyti varningur til iðnaðar. Hér í Rvík og víðar í kaupstöðum landsins munu vera fleiri og færri hárgreiðslustofur og andlitsfegrunarstofur, sem nota þessi efni við atvinnurekstur sinn. Ef tollur á þessum vörum yrði hækkaður til mikilla muna, eins og hér er farið fram á, yrði afleiðingin sú, að fólk, sem hefir atvinnu af þessum störfum, yrði að draga saman seglin, eða þá hætta þessari atvinnu alveg. Atvinna þessa fólks er auðvitað annað mál en þörfin á atvinnugrein þessari yfirleitt fyrir þjóðarbúskapinn. En ég hygg, að svo sé nú komið málum hér á landi, að þetta sé orðinn nokkurnveginn fastur liður í atvinnurekstri tilheyrandi daglegu lífi. Hér í bænum munu vera um 20 slíkar stofur, sem hver um sig hefir 5–10 manns í þjónustu sinni. Má ef til vill segja, að þetta sé smáatriði. En ég hygg samt, að óráðlegt sé að leggja þá hátolla á vörur, sem munu verða til þess að rýra atvinnu á þeim tímum, þegar atvinna er stopul sem nú.
Sama má segja um þurrkaðar plöntur. Þær eru óþarfar í sjálfu sér. En bæði hér og víðar á landinu er þó fólk, sem talsvert hefir að atvinnu að hnýta blómsveiga á líkkistur. Ég vil beina því til hv. n., hvort hún sjái ekki ástæðu til athuga þessa hlið málsins.
Viðvíkjandi eggjunum þarf ég engu við það að bæta, sem 2 hv. þm. hafa þegar tekið fram við þessa umr. Ég tel viðsjárvert að hækka mikið toll á eggjum, þar sem þau eru svo holl fæða fyrir heilbrigða jafnt og sjúka, þegar það er sýnt og sannað, að langa tíma ársins er alls ekki hægt að fá innlend egg, hvað sem í boði er. Gífurlegur tollur á þeim mundi halda þeim í okurverði, sem mundi útiloka, að fátæklingar gætu notið þeirra.
