19.05.1933
Neðri deild: 78. fundur, 46. löggjafarþing.
Sjá dálk 265 í C-deild Alþingistíðinda. (3745)
36. mál, útflutninsgjald af landbúnaðarafurðum
Guðbrandur Ísberg:
Það er nú svona rétt um það, að ég nenni að standa upp aftur, en þó tel ég mig verða að svara hv. þm. V.-Húnv. nokkrum orðum. Hann byrjaði ræðu sína með því að benda á það, hvað ég væri mikið skáld. Ég hefi nú ekki orðið var við þann hæfileika hjá mér enn sem komið er, en sé þessum hv. þm. einhver þægð í því, skal ég athuga það betur í framtíðinni. Þá sagði hv. þm., að ég hefði í ræðu minni gert mikið úr hæfileikum mínum og löngun til búskapar. Ég talaði um hvorugt. Ég gerði aðeins ráð fyrir þeim möguleika, að ég yrði bóndi aftur.
Hv. þm. spurði, hvort allur sá styrkur, sem Alþ. veitti bændum, væri ölmusa. Ég tók svo skýrt fram afstöðu mína til þessara mála í fyrri ræðu minni, að ég tel óþarft að endurtaka það nú. - Loks sagði hv. þm. viðvíkjandi því, að ég hætti búi, að ég hefði kvatt bændurna og sagt þeim að sitja á sínum þúfum og svelta! Ég stóð upp til þess að undirstrika þessi orð. Þau eru auðvitað tómur tilbúningur, en þau eru einkennandi fyrir þennan hv. þm., og tel ég vel til fallið, að hann hafi þau í veganesti, er hann fer næst í biðilsferð til kjósenda sinna, bændanna. En ég vildi taka þau upp til að fyrirbyggja, að hann strikaði þau út úr ræðu sinni.