04.03.1933
Efri deild: 16. fundur, 46. löggjafarþing.
Sjá dálk 649 í C-deild Alþingistíðinda. (4836)
57. mál, hámarkslaun
Jón Baldvinsson:
Hv. þm. játaði, að skattur samkv. þessu frv. kæmi hart niður á Reykjavíkurbæ, því að meiri hlutinn mundi koma þaðan.
Þó það muni reynast rétt, eins og hv. flm. álítur, að skatturinn mundi verða eitthvað lægri í framkvæmdinni heldur en þær tekjur námu, sem hann hefði náð hér 1931, þá kemur hann alltaf afarþungt niður á bæjarfélaginu. Það er sagt, að þessar tekjur hafi þetta ár numið 2½ millj. kr. Nú er það svo, að útsvörin í bænum, sem eru svipuð þessari upphæð, eru að verulega miklu leyti tekin af háum tekjum, en með þessum skatti mundi erfiðara að ná útsvari af þessum tekjum. Nú þegar það er hinsvegar skylda bæjarfélagsins að sjá um, að atvinnulausir menn í bænum fái atvinnu, en sú skylda, sem það hefir ekki getað nægilega staðizt hin síðari ár, fyrir það, að bæjarfélagið þykir sig vanta til þess fé, þá sjá allir, að ekki er fært að taka af þessum tekjum Reykjavíkurbæjar til þess að létta áhrif kreppunnar í öðrum landshlutum, heldur verður þetta fé að koma aftur frá ríkissjóði til atvinnubóta í Reykjavík, en ekki að leggjast við almennar tekjur ríkissjóðs.
Þetta fann ég, að hv. flm. skildi og játaði. Ég mun því flytja þáltill., ef frv. fer áfram gegnum deildina, þess efnis, að tryggja þeim sveitarfélögum, sem harðast verða úti vegna þessa skatts, að féð verði veitt til atvinnubóta á þeim stöðum.
Það gleður mig, að hv. flm. hefir enga bakþanka út af orðalagi 1. gr. frv. En hjá því getur ekki farið, að þeir, sem þessa grein lesa, stanza við. Ég vona, að hæstv. forseti taki ekki hart á mér, þó ég víki hér að einstakri gr. frv., þó við 1. umr. sé. Í niðurlagi 1. gr. eins og það er orðað í frv., er talað um tvennskonar undanþágur frá skattinum, annarsvegar almenn húsnæðishlunnindi, en hinsvegar risnufé forsrh. og skólastjóra menntaskólanna. Þetta virðist mér benda til þess, að ætlazt sé til, að húsnæði sé almennt undanþegið þessum skatti. Nú hefir hv. flm. upplýst, að það sé ekki meiningin, en samt tel ég nauðsynlegt, að sú n., sem væntanlega fær frv. til meðferðar, athugi þetta nægilega vel, og ef svo reynist sem mér sýnist, að orðalagið þyki ekki nógu skýrt, þá verði flutt brtt. við þessi atriði síðar undir meðferð málsins.