27.11.1933
Efri deild: 20. fundur, 47. löggjafarþing.
Sjá dálk 23 í D-deild Alþingistíðinda. (1074)
62. mál, varnir gegn landbroti af Þverá
Atvmrh. (Þorsteinn Briem):
Mér skilst það á ræðu hv. 4. landsk., að hann ætlist ekki til, að till. verði lögð til grundvallar viðvíkjandi greiðslu á kostnaði við það verk, sem þegar er unnið, heldur eigi till. aðeins að ná til framtíðarinnar, og er þess þá að vænta, að stj., hver sem hún verður, líti svo á það mál.
Viðvíkjandi því, sem hv. 2. þm. Rang. sagði, að stj. hefði ekki aðeins verið heimilt, heldur jafnvel skylt að greiða 7/8 kostnaðarins, þá verð ég að segja það, að ég get ekki talið mér skylt að láta framkvæma hvert það verk, sem einhver ákvæði eru sett um í lögum, ef ekki er fyrir hendi nein fjárveiting til þess. Það eru mörg lög afgr. frá þinginu nú á tímum, sem fela í sér útgjöld fyrir ríkissjóð, án þess að veittur sé einn eyrir til þess í fjárlögum, og svo er um þessi lög. Veit ég ekki, hvar það mundi lenda með fjárhagsafkomu ríkissjóðsins, ef líta ætti á öll slík lagaákvæði sem beinar fyrirskipanir, án tillits til þess, hvort nokkur eyrir er veittur í fjárlögum, eða yfir höfuð er til eða ekki í slíkar greiðslur. Ég er ekki í vafa um það, að hver stj., sem með völd færi á þessum tímum, yrði að líta á slík lagafyrirmæli aðeins sem heimildir, meðan ekki er ætlað fé til framkvæmdanna í fjárlögum.
Úr því hv. flm. hefir lýst því yfir, að þáltill. eigi ekki að ná til þess, sem liðið er, þarf ég ekki fleira að segja, því ég geri ekki ráð fyrir, að ég hafi svo mikil afskipti af þessum málum í framtíðinni.