05.12.1934
Efri deild: 53. fundur, 48. löggjafarþing.
Sjá dálk 1934 í B-deild Alþingistíðinda. (2069)
73. mál, stjórn og starfræksla póst- og símamála
Frsm. (Páll Hermannsson):
Það er vissulega alveg rétt, sem hv. þm. N.-Ísf. benti á, að þegar sameinað er póst- og símastarf á stöðum, þar sem ritsímastöð er, þá er það nauðsynlegt, að forstöðumaðurinn hafi þekkingu á símritun. En það er nú svo með þetta lagafrv., að þetta er dálítið viðkvæmt mál, vegna þess að hér er verið að steypa saman tveimur allstórum starfsgreinum. Ég býst við, að póstmönnum sé það viðkvæmt mál, að lögfest verði ákvæði, sem fyrirfram bindur það, að þeir verði útilokaðir frá þessu starfi framvegis. Þetta veldur því, að það getur verið skynsamlegra að setja ekki í frv. ákvæði, sem er svo sérstaklega viðkvæmt fyrir marga menn, sem undir þessum l. eiga að búa. Hinsvegar er ég sammála hv. till.manni um það, að í framkvæmdinni er sjálfsagt, þegar svona störf eru sameinuð, að þá sé sérstaklega tekið tillit til þess, hvað snertir ritsímakunnáttu á stöðvum, þar sem slík starfsemi fer fram, en nú mun vera búið að sameina þetta víðast á landinu, þar sem ritsímastöð er.
Ég hefi einmitt talað um þetta atriði við menn, sem koma til með að fjalla um þetta, t. d. landssímastjórann. Hann lítur svo á, að kenningin sé rétt, en ekki nauðsyn að taka þetta ákvæði í frv., af því að það verði alltaf höfð gát á því, þegar slík störf eru veitt, að þessi nauðsynlega sérþekking sé fyrir hendi.
Ég vil þess vegna heldur ráða d. frá að samþ. þessa till., af því að ég hefi líka veitt því eftirtekt, að það hafa orðið átök um þetta í Nd. Þar hefir hver togað í sinn skækil, og gæti því líka komið þar til átaka um þetta. Ég hugsa, að Nd. hafi nú brætt sig saman um sína skoðun á frv., og vegna framgangs málsins væri réttara að rugla ekki frv. mikið frá því, sem það nú er. Hinsvegar hefi ég minnzt á þá brtt., sem felst í till. n., við samgmn. Nd., og mætti hún ekki verulegri mótstöðu þar.