18.12.1934
Efri deild: 64. fundur, 48. löggjafarþing.
Sjá dálk 2795 í B-deild Alþingistíðinda. (3936)
66. mál, fólksflutningar með fólksbifreiðum
3936 Jónas Jónsson [óyfirl.]:
Þegar þessu máli var frestað, hafði ég borið fram skriflega brtt. við till. frá hv. þm. Eyf. á þskj. 811, og hefir hún nú verið prentuð á þskj. 834. Með leyfi hæstv. forseta vil ég leyfa mér að lesa till. upp. Hún hljóðar svo: „Ráðherra getur einnig látið sérstök ákvæði gilda um mannflutninga samkvæmt þessum l., á bifreiðum, sem hafa fasta flutninga á framleiðsluvörum bænda að aðalstarfi“. Við þetta vil ég svo bæta fáeinum orðum til skýringar, og þá fyrst og fremst sem einn af þeim, sem sæti eiga í skipulagsn. atvinnumála og gert hafa þetta frv., sem hér hefir komið fram, og er í öllum aðalatr. óbreytt frá því að n. skildi við það. En um það, að fella niður þá gr., sem hv. 1. þm. Reykv. óskar eftir, og komið hefir til mála að ég styddi hann i, þá er þar um nýtt viðhorf að ræða, sem skipulagsn. hafði ekki athugað. En af því að um það er meiningarmunur, hve mikið frv. þetta grípi inn í fólksflutninga í sambandi við kaupstaðaferðir í sveitum, finnst mér rétt að taka það fram, að skipulagsn. ætlaðist ekki til þess, að frv. gripi inn í bifreiðalögin gömlu eða reglugerð samkv. þeim, og í till. minni og hv. þm. Eyf. er skýrt tekið fram, að frv. komi ekki þeim l. við. Það, sem ég vil með minni brtt. undirstrika, er sá upprunalegi tilgangur n., að frv. yfirleitt snerti ekki fólksflutninga í sveitum, og um það vil ég láta falla þessi orð:
Stuðningur minn við þetta frv. hefir bæði í skipulagsn. og á Alþ. verið bundinn við þann skilning á ákvæðum þess, að frv. breytti engu frá því, sem verið hefir um aðstöðu manna í dreifbýlinu til að nota vöruflutningabíla til ferða innan héraðs. Ég ætlast til, að héraðsbúar í Skagafirði, Eyjafirði og Þingeyjarsýslum, til að nefna þrjú sveitakjördæmi, sem eiga fulltrúa í þessari d., og vitaskuld á hið sama að gilda annarsstaðar á landinu, þar sem eins stendur á, fari á sinn verzlunarstað, að sínu mjólkurbúi eða sínu sláturhúsi og þaðan heim aftur með þeim bifreiðum, sem flytja vörur til og frá sveitaheimilunum, alveg eins og verið hefir, þó að þetta frv. verði samþ. Hið ráðgerða skipulag á fólksflutningunum nær til höfuðþjóðveganna, þar sem mannflutningar eru aðalatriðið, og fullkomin aðgreining komin á í framkvæmd milli vöruflutninga og fólksflutninga. En brtt. mín á þskj. 834 tekur af allan vafa um þetta efni, ef samþ. verður. Með henni er mörkuð sú stefna, að ákvæði þessa frv. eiga alls ekki í framkvæmd að ná til þeirra innanhéraðsmannflutninga, sem gerast með bifreiðum þeim, sem hafa reglubundnar ferðir með því höfuðtakmarki að flytja vörur bænda úr kaupstað heim til þeirra, og framleiðslu þeirra að markaðsstað.
Með þessu vildi ég skýra afstöðu mína til málsins, bæði í skipulagsnefnd og hér á þingi. Ef svo færi, að framkvæmd þessara l. þrengdi að þessum óhjákvæmilegu flutningum í sveitunum, væri það mjög tilfinnanlegt, og er brtt. minni ætlað að koma í veg fyrir það.