22.03.1935
Neðri deild: 35. fundur, 49. löggjafarþing.
Sjá dálk 872 í B-deild Alþingistíðinda. (1322)
74. mál, Skuldaskilasjóður vélbátaeigenda
Frsm. meiri hl. (Finnur Jónsson):
Þetta mál hefir nú þegar verið svo mikið rætt, að ekki þarf nema stutta framsögu. Málið var tekið fyrir á fundi n., og kom þar fram beiðni frá minni hl. um að fresta því þar til þing kæmi aftur saman, en því var synjað af meiri hl., sem taldi nauðsynlegt að koma málinu fram fyrir næstu áramót. Nú er komið fram annað frv. um sama efni, sem er að mestu leyti shlj. frv. um þetta efni frá þinginu í haust, og stendur að því minni hl. sjútvn., og geri ég ráð fyrir, að hann geri grein fyrir sinni afstöðu. Frv. meiri hl. er miðað við sömu afstöðu og kom fram í nál. á síðasta þingi, að binda skuldaskilin við vélbátaeigendur, en undanskilja stórútgerðina. Fyrir því liggja sömu ástæður og færðar voru fram í nál. meiri hl. sjútvn. þá, nfl. þær, að stóratvinnurekstur sé í eðli sínu svo frábrugðinn, að rétt sé, að bankarnir geri hann upp, en ríkið styðji vélbátaútveginn til skuldaskila.
Það má vitanlega segja, að það sé lítil upphæð, sem áætluð er til skuldaskila, og er hún miklu minni en minni hl. sjútvn. vill hafa hana. En eftir þeim skýrslum, sem fyrir liggja, eru skuldirnar það miklar, að gera verður ráð fyrir miklum niðurskurði á þeim, sem er tapað fé fyrir skuldaeigendur og engin ástæða til fyrir ríkissjóð að taka á sig með skuldaskilum. Það er vitanlega full þörf að taka allan sjávarútveginn til skuldaskila, en n. lítur svo á, að ástæður ríkissjóðs leyfi það ekki að þessu sinni. Verður að telja meiri ástæðu til, ef ríkið getur lagt eitthvað fram til þess að halda atvinnurekstrinum gangandi, að leggja það fram til að greiða fyrir aukinni sölu og til annarar fyrirgreiðslu, fremur en að yfirtaka gamlar skuldir, sem eru einskis virði. ég skal svo ekki fjölyrða þetta frekar, en vísa til nál. frá síðasta þingi og framsöguræðu atvmrh. við 1. umr málsins nú.