09.12.1935
Neðri deild: 94. fundur, 49. löggjafarþing.
Sjá dálk 831 í C-deild Alþingistíðinda. (4556)
125. mál, lax- og silungsveiði
Jörundur Brynjólfsson [óyfirl.]:
Ég hefi leyft mér að bera fram brtt. á þskj. 702 við brtt. n., um það, að heimilt sé að veiða til 15. sept. Í núgildandi l. og eftir till. n. er veiði aðeins heimiluð til 1. sept. Þar, sem vatnsföll eiga langa leið til sjávar og þverár eru langar, mun oft vera svo, að lax hafi ekki hafið göngu langt upp eftir ám, ef þær hafa ekki verið í vexti, heldur haft kyrrt um sig. Svo má og búast við, að víða séu fyrirsátur, sem hindri göngu laxins, og verði þá svo, að þeir menn, sem búa ofarlega við veiðiár, hljóti enga veiði. Ég veit um menn víða í Árnessýslu, sem búa við efri hluta veiðiánna og fá enga veiði. Aðeins þegar laxinn hefir gengið snemma í árnar, hafa þeir í fyrstu orðið veiði varir, en svo hefir tekið fyrir það, og er á hefir liðið, hafa þeir einskis orðið varir. Fram til þessa tíma hefir nokkur veiði verið á þessum jörðum, en nú má hún heita horfin. Slíkt eru þungar búsifjar, sem þessir menn verða að sæta á meðan fyrirkomulag laxveiðilaganna er þannig, og finnst mér ekki rétt að skerða svo hagsmuni einstakra manna. Nú er það svo með þessi lög sem önnur, að þau ná bezt tilgangi sínum með því, að þeim sé vel framfylgt og gott eftirlit haft með því, að lögin séu ekki brotin. En ef ákvæði þessu er ekki breytt og ekki bætt úr þeirri hagsmunaskerðingu, sem það hefir í för með sér, þá má búast við, að þessir menn reyni að ná í veiði eftir að löglegur veiðitími er úti. Það er ekki nema mannlegt, þótt þeir freistist til þess, ef veiðitími er þannig takmarkaður. Ég hygg því heppilegra að lofa heimildinni að vera hálfum mánuði lengur en hún er eftir till. n. og núgildandi lögum, og koma síðan á góðu eftirliti og gæta þess vandlega, að lögin verði ekki brotin. Ég hygg, að það hefði verið langheppilegast að heimila ekki í bergvatnsám aðra veiði en stangarveiði. Ég er þeirrar skoðunar, að með því fyrirkomulagi mundi langmest hafast upp úr ánum. Það má búast við, að það þurfi langan tíma til þess, að menn öðlist skilning á þessu og fallist á, að það sé rétt.
Það er ekki sanngjarnt að útiloka einstaka menn frá þeim hlunnindum, sem þeir hafa áður haft. Ef veiðitíminn er lengdur, hafa þessir menn von um að verða ekki fyrir veiðispjöllum vegna laganna, og freistast þá síður til að brjóta þau, og er það vel farið.
Ég ætla ekki að fjölyrða um þetta, en vænti þess, að hv. d. geti fallizt á þessa brtt. mína.