20.03.1936
Neðri deild: 29. fundur, 50. löggjafarþing.
Sjá dálk 47 í C-deild Alþingistíðinda. (2196)
60. mál, sauðfjárbaðanir
Frsm. meiri hl. (Jón Pálmason):
Hv. þm. Borgf. ætlaði að gera sig gamansaman, þar sem hann talaði um, að mig mundi dreyma um þetta mál á nóttunni, en hugsa um það á daginn. En þessu fer mjög fjarri, því þetta er ekkert stórmál og það hefir legið ljóst fyrir n. og d. En að það hafa orðið nokkuð miklar umr. um málið, stafar af því, að það eru nokkrir menn innan hv. d., sem hafa ánægju af að slást um það, hvort ekki geti tekizt að útrýma fjárkláðanum með þrifaböðum. Grundvöllur þeirrar skoðunar virðist vera sá, að annaðhvort sé alls ekki hægt að útrýma fjárkláðanum á nokkurn hátt, eða að það hljóti að geta tekizt með þrifaböðum!!!
Ég öfunda ekki hv. þm. af öllum hans kláðafriðunarræðum, því öll hans framkoma og allar hans ræður, síðan ég kom á þing, hafa stefnt í þá átt að viðhalda fjárkláðanum, þessum vágesti íslenzkra bænda. Og þessi hv. þm. hefir um mörg ár stöðugt staðið að vandræðatill. í þessu máli bæði áður en ég kom á þing og síðan, og átt þá í höggi við ýmsa aðra menn.
Það er ekki svo, að ég sé hér að ræða um þetta mál eða mæla í gegn þessu frv. sem einstakur þm., heldur sem frsm. frá þeirri n. þessarar hv. d., sem mest hefir að fjalla um mál bænda og mest á að sjá um hag landbúnaðarins, og sú n. var öll á móti þessu frv. á síðasta þingi og 4/5 hlutar hennar nú. Það lítur út fyrir að ekki þyki litlu skipta, þar sem svo er farið að, að þegar n., sem valin er úr öllum flokkum, leggur með eða móti máli, þá fari menn, sem ekki hafa neina aðstöðu til að hafa þekkingu á málinu, að snúast gegn þeim aðiljum, sem um málið eiga að fjalla og sérstaklega eru til þess valdir, sem sé viðkomandi nefnd.
Hann talaði um, að hann öfundaði mig ekki af að koma til íslenzkra bænda með þessa till. mína, að fella kostnaðinn af eftirliti með böðun yfir á ríkissjóð. Ég skal ekki tala mikið um þetta, en aðeins geta þess, að þetta er gert til þess að lagfæra þetta frv., sem ég vil ekki, að verði samþ. En það er ekkert óeðlileg eða óvenjuleg aðferð, að þótt menn séu andvígir máli, þá vilji þeir lagfæra það. Það er ekki vítavert, og því síður að það nái nokkurri átt, sem hv. þm. var að tala um, að við flm. værum að gera okkur hlægilega með þeirri till., sem hér liggur fyrir.