06.04.1936
Efri deild: 43. fundur, 50. löggjafarþing.
Sjá dálk 601 í B-deild Alþingistíðinda. (851)
88. mál, vegalög
Magnús Guðmundsson:
Mér skildist á hv. þm. S.-Þ., að hann langaði mikið til að vita, hvaða vegir það væru í Skagafirði, sem ég teldi, að þyrfti að gera að þjóðvegum. (JJ: Sem stæðu framar en þessir). Eg vil nefna sem dæmi veginn frá Víðimýri og fram að Mælifelli; einmitt vegna mjólkurflutninga er mjög mikil nauðsyn á þeim vegi. Og ég vil í öðru lagi nefna veginn frá Sauðárkróki út í Laxárdal og þaðan út á Skaga, því hann er líka nauðsynlegur vegna mjólkurflutninga. Og ég mun sennilega koma með brtt. um báða þessa vegi og fleiri, ef allt það verður samþ., sem nú er tekið upp í frv.
Ég tók ekki eftir, að hv. frsm. svaraði neinu um það, hvort málið hefði verið borið undir fjvn., en mér skilst, að það eigi að gera og að ekki sé rétt að ráðstafa svo stórum upphæðum sem hér er um að ræða, nema fjvn. sé spurð. Að minni hyggju er það atriði, sem þarf að fullnægja og ekki er hægt að komast hjá.
Hv. frsm. vék að því, að ég hefði sagt það nú fyrirfram, að nógir peningar yrðu hér til 1942, þegar við skildum við Dani. Ég hafði ekki sterk orð um það, enda er svo langt þangað til, að maður getur ekki vel myndað sér skoðun um það. En ef ekki verður búið að keyra allt í kaf fyrir þann tíma, þá vona ég, að við það tækifæri verði hægt að bæta þeirri upphæð við, sem af því leiðir. En það er auðvitað með því skilyrði, að ekki sé búið að hlaða svo á, að allt sé orðið sligað, því þá verður hvorki hægt að bæta við nýjum 6–7 hundr. þús. kr. né borga allt það, sem búið er að hlaða á landið. Það er þess vegna, sem ég vildi benda á, að það væri réttara að hugsa sig dálítið um, áður en horfið er að því ráði að bæta nýrri millj. við föst útgjöld ríkissjóðs á hverju ári, því náttúrlega er það skilyrði fyrir því, að skilnaður okkar við Dani komi að nokkrum notum, að við séum á þeim tíma nokkurn veginn efnalega sjálfstæðir.
Ég geng út frá því, að 3. umr. málsins verði ekki höfð fyrr en umsögu vegamálastjóra er komin, og verði þá birt þm., því það er náttúrlega ekkert gagn fyrir okkur, sem ekki erum í samgmn., þótt sú n. fái þetta álit vegamálastjóra. Mér þykir dálítið undarlegt, að hv. n. skyldi ekki bíða eftir því áliti og láta prenta það. En úr því að það varð ekki, þá vona ég nú, að hún láti prenta álitið þegar það kemur og útbýta því á meðal þm., svo að allir geti fengið að kynnast því út í æsar.