18.12.1939
Efri deild: 87. fundur, 54. löggjafarþing.
Sjá dálk 713 í B-deild Alþingistíðinda. (1262)
3. mál, bráðabirgðatekjuöflun ríkissjóðs og jöfnunarsjóðs bæjar- og sveitarfélaga
*Frsm. (Bernharð Stefánsson):
Ég get nú ekki fallizt á það, sem hv. 1. þm. Reykv. sagði, að það væri nægur tími til að breyta þessu ákvæði í Nd. En þótt það kynni að þykja nauðsynlegt, sem mér finnst reyndar ekki þurfa — þetta er ekki það stórmál —, þá þyrfti samt málið alltaf að koma hingað til þessarar d. aftur, og þar af leiðandi tefjast eitthvað. Og mér þykir líklegt, að það sé meining allra hv. þm. að þessu þingi ljúki fyrir jól, og býst ég þar af leiðandi við, að ekki þyki fært að vera að tefja málið að óþörfu.
Það er alveg rétt, sem hv. 1. þm. Reykv. sagði, að tilgangurinn með þessum skatti væri sá, að gera vegi sem viðast færa bifreiðum, með öðrum orðum, að leggja raunverulega bílvegi. En ég hefi séð og veit fyrir víst, að vegir geta verið góðir, þótt þeir séu ekki malbikaðir, og vitanlega er það meiningin með benzínskattinum eftir sem áður að gera þjóðvegi landsins að bílvegum með þessum skatti. Það er rétt, sem hv. þm. sagði, að benzínskatturinn hefði beinlínis verið settur með það fyrir augum, að það borgaði sig fyrir bifreiðarnar að fá betri vegi, en ég held, að það eigi að halda áfram að nálgast það takmark, þó að af sérstökum ástæðum verði hætt að malbika smákafla. Það er hvort sem er ákaflega lítið, sem hægt hefir verið að komast áfram með að malbika þjóðvegi.
Þá er það rétt, sem hv. l. þm. Reykv. drap á, að til þess að malbika vegi þyrfti ekki aðeins erlendan gjaldeyri fyrir efni, heldur myndi eins og nú er ástatt vera mjög erfitt að fá það.
Það kann líka vel að vera, eins og hv. þm. sagði, að það kæmi ekki beinlínis í bága við þetta frv., þó að fjárl. ákvæðu svo, að það skyldi engu varið til malbikunar á næsta ári. En viðkunnanlegt er það samt ekki, að það standi í l., að það eigi að verja þessu fé til malbikunar á þjóðvegum og vegum að öðru leyti, og verja svo engu fé í þá sérstöku framkvæmd, malbikunina. Þess vegna virðist undir öllum kringumstæðum vera réttlátt, að þessi till., ef að l. verður, og fjárl. séu að þessu leyti samhljóða. Kappsmál getur þetta samt ekki verið. En ég verð undir öllum kringumstæðum að telja það rétt, að samþ. þessa brtt.
Hvað því viðvíkur, að brtt. sé skrifleg og of seint fram komin, þá er það vanalegt, að fram séu bornar slíkar skrifl. brtt. og þm. því ekki haft tíma til að athuga þær. Og þar sem þessi brtt. er svona einföld og öllum hv. þm. þetta svo kunnugt mál, þá held ég, að það sé ekki ofætlun, að hv. þm. taki ákvörðun um þetta við atkvgr. á þessum fundi.