22.12.1939
Efri deild: 91. fundur, 54. löggjafarþing.
Sjá dálk 1100 í B-deild Alþingistíðinda. (2495)
143. mál, síldarverksmiðja á Raufarhöfn o. fl.
*Atvmrh. (Ólafur Thors) :
Ég hefi ekki haft tækifæri til að gera mér grein fyrir þessari brtt., sem ég hefi nú heyrt í fyrsta sinni, og hlustaði ekki á, þegar flm. hennar mælti fyrir henni. Að lítt athuguðu máli get ég um sumt tekið undir það með hv. 9. landsk. (ÁJ), að það væri að ýmsu leyti viðfelldið að geta greitt fyrir fátækum og efnilegum námsmönnum einmitt á þann hátt, sem hv. flm. fer fram á.
Ef þetta er vilji þingsins, er hægast að koma því í framkvæmd í nýrri verksmiðju, vegna þess að við hinar verksmiðjurnar, eins og þær eru nú, mun vera fastráðið til allra starfa og menn heldur tregir til þess að víkja þeim mönnum frá, sem hafa notið atvinnunnar hingað til.
Ég leyfi mér að mælast til þess, að málið verði tekið af dagskrá í dag, til þess að mér gefist kostur á að ráðfæra mig við stjórn síldarverksmiðjanna um það, hvort nokkrir sérstakir annmarkar séu á þessu frá þeirra sjónarmiði. Ég hygg, að það sé hvorttveggja gagnlegt, sem fyrir hv. flm. vakir, að stöðva vöxt þorpsins og að ívilna hinum ungu námsmönnum. Mér er kunnugt um það, hve eftirspurnin eftir þessari atvinnu hefir verið mikil af þeirra hálfu. Verksmiðjustjórnin hefir gert tilraun til að verða þeim að liði og mun verða tillögugóð í þessu máli. Að fengnu svari hennar vildi ég taka til athugunar, hvort ekki er hægt að leysa málið með öðru formi en hér er farið fram á, því að ég segi eins og hv. 9. landsk., að mér þykir frekar óviðkunnanlegt að hafa þetta í lögum, ef hægt er að hafa það öðruvísi.