22.12.1939
Efri deild: 91. fundur, 54. löggjafarþing.
Sjá dálk 80 í C-deild Alþingistíðinda. (2797)
152. mál, bráðabirgðaráðstafanir
*Þorsteinn Þorsteinsson:
Ég vil taka undir orð hv. 9. landsk. og kappræða ekki þetta mál. Ég vil taka það fram strax viðvíkjandi því, sem hv. 9. landsk. sagði um meðferð þessara mála, að ekki kemur til mála að vísa 6 málum til nefnda, en hinum 4 álít ég ekki nauðsynlegt að vísa til nefnda. Þau hafa þegar verið rædd, og það kemur ekki til mála að ræða þau frekar þar. En hv. 2. landsk. vil ég segja það, að ég karpa ekki við menn, sem vilja teygja tímann og verja þingtímanum til að skemmta skrattanum. En þar sem hv. þm. minntist á, að margir aðrir þyrftu að fá lækkun á afnotagjöldunum, þar sem þeir væru enn verr settir, þá vil ég taka það fram, að engir eru eins illa settir í þessum efnum og sveitamennirnir. Kostnaður og stímabrak við hleðsluna, erfiðleikar á að fá gert við geymana hvíla mjög þungt á sveitamönnunum. Það eru dæmi til þess, að hleðsla og viðgerðarkostnaður hafi farið upp úr 200 kr. Hv. 2. landsk. sagði, að sjálfsagt væri að láta fleiri njóta góðs af lækkuninni og lækka afnotagjöldin hjá öllum. En fyrr má nú rota en dauðrota, og það er sitthvað, ½ af tekjum útvarpsins og ? af tekjum þess. Hv. 2. landsk. kvartaði yfir því, að hann hefði ekki fengið upplýsingar, er hann þóttist þurfa, hjá nefndarform. En þegar hann talaði um málið, sneri hann sér að fjvn. með illyrðum og óviðurkvæmilegu orðalagi. Gleymir sá sæli þm., sem stundum hefir stjórnað nefndum, að það hefir viljað brenna við, að dráttur yrði á málum hjá honum? En það hefir ekki komið neinum á óvart, og það hefir ekki verið gert neitt moldveður út af því. Ef til vill, þá væri hægt að taka nefndir þær, er hann hefir stjórnað, föstum tökum. Hann veður elginn, þegar efni er lítið, tyggur og dregur á langinn. Og það væri ekki að vita nema þau mál gætu komið fram, sem hv. þm. væri óþokki að.