13.04.1940
Neðri deild: 35. fundur, 55. löggjafarþing.
Sjá dálk 206 í B-deild Alþingistíðinda. (267)
85. mál, bráðabirgðatekjuöflun ríkissjóðs og jöfnunarsjóðs bæjar- og sveitarfélaga
Frsm. (Steingrímur Steinþórsson):
Þetta hefir farið í taugarnar á hv. 6. þm. Reykv. Hann veður hér uppi með skömmum um menn, sem ekki eru við og geta ekki borið hönd fyrir höfuð sér, og slær um sig með vilyrðum til þeirra. Ég vil segja honum það, að hann sem fjárveitinganefndarmaður ætti að hafa meiri ábyrgðartilfinningu en það, að koma nú, þegar búið er að afgr. fjárl. og búið að gera ráð fyrir tekjunum, og bera fram till., sem fyrir tekjustofna ríkisins svo stórkostlega. Fjhn. gerði það eina rétta. Hún aflaði sér upplýsinga um málið, og samkv. þeim er þetta 400 þús. kr. tekjumissir. Hann reyndi ekki að færa rök fyrir sínu máli, en bara kom með illyrði og stóryrði, ég eins og menn gera alltaf, þegar rökin vantar, þá greip hann til illyrða og stóryrða, þegar flett var ofan af því, hversu fljótfærnisleg og óathuguð sú till. er, sem hann flytur hér í þessu máli.
Ég vil taka það fram, að þótt framfærslukostnaður hafi aukizt, er verið með frv., sem liggur fyrir þinginu núna, að bæta úr þessu með því að veita dýrtíðaruppbót vegna þess hve framfærslukostnaðurinn er orðinn hár. Hygg ég, að það væri sæmra að tala með ró og gætni um þetta mál. Mín orð gáfu ekki tilefni til þess, sem hann sagði. Hv. þm. ásakaði fjhn. um flaustur og sagði það algerlega ósæmilegt að gleypa ekki við þessari till. Ég veit ekki, hvað svona orðbragð á að þýða, en það synir bezt, í hvaða rökþrot þm. er kominn. Hv. þm. hefir enga ástæðu til þess að rengja það, að sú áætlun, sem ég kom með, væri nærri lagi. Ég tók það fram, að hún væri fyrir árið 1937, og ég er ekki að halda fram, að útkoman yrði sú sama t.d. á næsta ári, en það er ekki nokkrum blöðum um það að fletta, að þessi breyt. hefði mikla lækkun í för með sér hvað snertir tekjuskattinn.
Ég vildi gjarnan spyrja hæstv. fjmrh., hvort hann mælti með því, að þessar till. yrðu samþ., og hvort fjárhagur ríkissjóðs leyfði, að farið væri nú að höggva stórt skarð í tekjur ríkisins. Það kann að vera, að svo sé, en þá ætti ekki að þurfa að skera niður 35% af fjárveitingum til bráðnauðsynlegra framkvæmda, og vil ég heldur, að þær séu látnar halda sér, en ekki verði farið að vilna mönnum í með greiðslu á tekju- og eignarskatti.
Ég held nú, að ef ekki koma fram önnur rök í málinu en illyrðagusur hv. 6. þm. Reykv., þá muni fjhn. ekki breyta sinni skoðun, og ef einhverjir þingm. hafa hugsað sér að greiða till. hans atkvæði, þá muni þeir hafa horfið frá því, þegar þeir sjá, að það er algerlega óbugsað.
Ég sé svo ekki ástæðu til þess að fara um þetta fleiri orðum. Ég veit, að þessar till. verða felldar, og hv. þm. má gjarnan flytja margar ræður um það. Ef rökin verða svipuð og í síðustu ræðu hans, er ekki hætta á, að hann snúi nokkrum með þeim.