05.06.1941
Neðri deild: 71. fundur, 56. löggjafarþing.
Sjá dálk 927 í B-deild Alþingistíðinda. (2367)
128. mál, sauðfjársjúkdómar
Gísli Guðmundsson:
Ég heyri á hv. þm. Mýr., að hv. landbn. hefur síðan síðast var rætt um þetta mál tekið brtt. mína til athugunar, og skýrði hann svo frá, að n. mælti gegn henni. þetta sannast að segja veldur mér nokkrum vonbrigðum. Ég hefði ekki verið frá því að breyta eitthvað orðalagi till., ef samkomulag hefði fengizt við n., en það hefur ekki á það verið minnzt við mig, og ég því ekki fengið tilefni til að gera það. Ég vil benda á það, að ef ekki er greiddur sá aukakostnaður, sem verður við að flytja fé af sýktum svæðum yfir ósýkt, þá er það algerlega í ósamræmi við þá stefnu, sem tekin er upp í þessu máli. Það er kunnara en frá þurfi að segja, að varið hefur verið hundruðum þúsunda til varnargirðinga víðs vegar um landið. Og þessar varnargirðingar eru vitanlega ekki settar vegna þeirra svæða, þar sem fé er sýkt, heldur vegna þeirra svæða, þar sem sýkin er ekki enn komin. Og það dettur engum í hug, að bændur á sýktu svæðunum eigi að borga girðingarnar, heldur gerir ríkið það, og auk þess er lagður nokkur skattur á þá, sem eru á ósýktum svæðum. Þess vegna er það, þegar málið er athugað nánar, hrein fjarstæða, borið saman við stefnuna að öðru leyti í þessu máli, að ætla mönnunum, sem búa á sýktu svæðunum, að greiða sjálfir kostnaðinn við það að verja önnur svæði fyrir sýkingu frá fé þeirra. En það, sem hér er um að ræða, er ekkert annað en það, að verið er að gera ráðstafanir til Þess að framkvæma sérstakan og dýrari flutning á rekstrum frá þessum svæðum til þess að verja önnur svæði.
Það getur verið, að það þýði ekki mikið að ræða þetta mál, úr því að landbn. hefur tekið slíka afstöðu til þess, og skal ég því ekki fara um það mörgum orðum. En ég geri ráð fyrir, að það komi í ljós, þótt seinna verði, að mönnum þyki hér nokkuð mikið ósamræmi vera. Og ég er satt að segja alveg forviða, að hv. landbn. skuli ekki hafa viljað ganga til móts við till. mína. Þó að ekki sé e. t. v. líklegt, að till. mín verði samþ., eins og tekið er í hana, sé ég ekki ástæðu til að taka hana aftur. Enda þótt hún verði felld, kemur það engan veginn í bága við yfirlýsingu hæstv. landbrh. um velviljaðan skilning á 1. eins og þau eru. Annars þakka ég fyrir þau ummæli hans, að hann vildi taka sérstakt tillit til þessa flutnings undir sérstökum kringumstæðum, og vil ég vænta, að úr því verði.