18.03.1943
Efri deild: 76. fundur, 61. löggjafarþing.
Sjá dálk 1222 í B-deild Alþingistíðinda. (2168)
111. mál, rithöfundarréttur og prentréttur
Bjarni Benediktsson:
Herra forseti. — Ég get einnig, eins og hv. þm. Barð., stytt mál mitt bæði sökum hinnar greinilegu ræðu hæstv. dómsmrh. og ræðu hv. þm. Barð., sem lítur á málið svipað og ég geri.
Ég efast ekki um, að þetta frv. sé fram komið af nauðsyn, en ég efast um, hversu víðtækt það er, því að það hefur enn ekki verið skýrt. Í 1. gr. stendur, að höfundur eigi eignarrétt á því, sem hann hefur samið eða gert, o.s.frv., og ég vil spyrja, hvort hann hafi einkarétt á því, sem hann hefur selt einkaréttinn að. T.d. ef hann hefur selt málverk og ekki hefur verið hafður neinn fyrirvari með söluna, þá er enginn vafi á því, eftir núgildandi l., að kaupandi málverksins getur gert við það, hvað sem honum sýnist. Er það ætlunin, að þetta breytist þannig, ef frv. verður samþ., að réttur kaupanda verði skertur? Mér skilst, að kaupandi málverksins hafi samkv. frv. ekki ráð yfir því og seljandi geti t.d. bannað honum að sýna það opinberlega. Hvernig verður t.d. með málverk, sem ég hef nú keypt og hef rétt til að gera við það, sem ég vil. Verður þessi réttur takmarkaður héðan af, eða gildir þetta aðeins um málverk, sem málarar selja hér eftir ? Meðan ekki hefur verið gerð grein fyrir þessu. þá tel ég varhugavert að samþykkja frv.
Ég er þó ekki andvígur frv. og tel rétt, að höfundar fái bætur fyrir, þá er verk þeirra eru lesin upp í útvarp og því um líkt. En ef það hefur vakað fyrir hv. flm., þá áttu þeir ekki að fara inn á vafasöm svið, sein þeir hafa ekki skýrt enn þá. Ég mun þess vegna, nema hv. flm. svari til fullnustu þessum spurningum mínum og skýri hin vafasömu atriði, greiða dagskrártill. hv. þm. Barð. atkvæði mitt, en hann tók málið eðlilegum tökum.