11.02.1944
Sameinað þing: 15. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 161 í D-deild Alþingistíðinda. (4255)
29. mál, Suðurlandsbraut um Krýsuvík
Flm. (Sveinbjörn Högnason):
Herra forseti. — Hæstv. fjmrh. spurðist fyrir um það í gær í sambandi við þessa till., hvað flm. ætluðu sér viðvíkjandi fjáröflun, ef till. yrði samþ. hér á þingi. — Till. þessi kemur vitanlega til ákvörðunar í fjvn., og álít ég, að það eigi að vera á hennar valdi að meta, hvort tekjur, sem áætlaðar eru á fjárl. þessa árs, séu svo ríflegar, að hægt sé að bæta þessari fjárhæð þar við. Þætti mér ekki ósennilegt, að tekjurnar séu svo ríflega áætlaðar, a. m. k. sumir liðir, að gera mætti ráð fyrir, að þetta mundi vera óhætt. Ef fjvn. telur hins vegar, að tekjur séu ekki fyrir hendi eða ekki áætlaðar svo ríflegar, að óhætt sé að áætla þessa fjárhæð til viðbótar, þá teldi ég eðlilegt, að fjvn. benti á leið til þess að fá þetta fé eða að afla þess á annan veg með sköttum í þessum efnum. Ég fyrir mitt leyti tel það enga fjarstæðu að hugsa sér það, ef fjvn. í raun og veru álítur, að tekjurnar muni ekki hrökkva til þess að koma upp þessu mannvirki, að bera fram lánsheimild fyrir stj. Ég álít það mundi borga sig betur fyrir þjóðfélagið en greiða hundruð þúsunda á hverju ári til rannsókna og alls konar ráðstafana til þess að halda þessari leið opinni. Með þessum orðum held ég, að því sé svarað, sem hæstv. fjmrh. spurðist fyrir um, því að ég álít, að það sé á valdi fjvn. að koma með till. um, hversu afla skuli tekna í þessu skyni, ef þess gerist þörf.
Viðvíkjandi því, sem hv. 2. þm. Rang. (IngJ) minntist sérstaklega á í ræðu sinni, verð ég að segja það, að ég bjóst frekar við öðru en að heyra, að menn kvarti yfir því að hafa ekki fengið að vera með í að flytja till., og hefði frekar búizt við því, að einhverjir mundu mæla gegn þessari þáltill. Hins vegar er mér það mikið gleðiefni að heyra, að a. m. k. nokkrir þeirra, sem ekki eru með till., hefðu viljað vera meðflm. þar. Mér var kunnugt um, að hv. 2. þm. Rang. hefði viljað vera þar með, en hann var ekki hér í bænum þá viku, sem verið var að undirbúa þessa till., og tókst því ekki að ná í hann til þess að vera meðflm. Ég hélt líka, að það skipti í rauninni minnstu máli fyrir þm., hverjir flm. einhverra till. væru, heldur hvert efni málsins væri.
Nokkurs misskilnings mun gæta hjá hv. 2. þm. Rang. viðvíkjandi því, að hv. 10. landsk. og hv. 2. þm. Árn. mundu hafa komið með á þessari till., ef hann hefði verið flm. hennar. Ég bauð báðum þessum hv. þm. að verða meðflm. till., og neituðu þeir því báðir án þess að spyrja um, hverjir væru aðrir flm. Annars get ég upplýst það, að flm. þessarar till. leituðu fyrir sér hjá öllum þm. á Suðurlandsundirlendinu, þar með talið í Reykjavík og Hafnarf., þótt mér finnist það í raun og veru ekki skipta neinu máli, hverjir flm. till. eru, eins og ég hef tekið fram, heldur hvaða stuðning hún fær á Alþ. Það er annars einkennileg skoðun, sem kemur fram hjá hv. 2. þm. Rang., er hann heldur, að það hljóti að hafa áhrif á framgang mála, hverjir eru flm. Ég hef áður orðið var við svipaðan hégómaskap í meðferð ýmissa mála hér á þ., en ég verð að ætla í þessu tilfelli, þar sem um svo þýðingarmikið mál er að ræða, eins og hv. 2. þm. Rang. hefur lýst, að ekki muni skipta máli fyrir þá, sem áhuga hafa á lausn málsins. Hins vegar get ég boðið honum upp á, til þess að bæta úr þessum „ódrengskap“, að láta prenta till. upp, þannig að hann verði 1. flm., en ég gangi úr og styðji þó till. á sama hátt og áður. — Það er vitað, að fyrir þessu máli hefur verið barizt í mörg ár, en hins vegar hefur það mætt andblæstri víða að. Ég vona, að þau atriði, sem hv. þm. vildi gera mikið úr, komi ekki til greina við afgreiðslu þessa máls, hvað sem kann að vera um önnur mál, sem minna skiptir. Það má kannske segja, að ég hafi sýnt hv. 2. þm. Rang. ódrengskap, sem ég þó sízt vildi gera í þessu efni, með því að taka frá honum málið og flytja það, meðan hann var fjarverandi, af því að ég taldi, að það mætti ekki dragast lengur, ef von átti að vera um, að það hlyti afgreiðslu á þessu þ. En það ætti að vera jafnmikið á móti hans skapi og mínu, að málið næði ekki afgreiðslu. Og það er augljóst, að hefði verið beðið með till., þar til hann var kominn til bæjarins, og hún ekki flutt fyrr en á mánudag, þá væri afgreiðslu þess ekki komið eins langt og nú er. Ég held, að um flutning þessarar till. verði ekki hægt að deila. Það var öllum hv. þm. kunnugt, áður en till. kom fram, að verið var að undirbúa hana. Vonandi er, að enginn hv. þm. láti málið gjalda þess, þótt það sé flutt af einhverjum þeim, sem honum er ekki vel við, því að þá er málum hörmulega komið hér á þ., ef menn fara að skipa sér í flokk með eða móti málum eftir því, hverjir flytja þau. Og ég get sagt fyrir mig, að þótt allir mínir flokksmenn væru á móti máli, sem væri eins nauðsynlegt og þetta og þótt það væri flutt af mótflokksmönnum mínum, þá mundi ég vinna að því eigi að síður.
Ég vænti þess, að þessum umr. verði brátt lokið og málið fái að ganga til hv. fjvn., svo að við getum fengið að sjá álit n. um það, hvað hægt sé að gera í þessu efni. Vona ég, að menn láti ágreiningsatriði varðandi lausn málsins liggja milli hluta, þar til það er komið aftur frá n. Ég vil fara fram á það við þá, sem vilja málinu vel, að gera ekki neitt, sem verða mætti til að tefja það.