11.09.1944
Sameinað þing: 40. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 326 í D-deild Alþingistíðinda. (4858)
103. mál, endurbygging Ölfusárbrúarinnar o.fl.
Ingólfur Jónsson:
Ég ætla ekki miklu að bæta við það, sem búið er að segja. Margir hv. flm. hafa nú látið í ljós skoðun sína, og mér virðist málið komið á víð og dreif. Ég vil leggja áherzlu á það, sem mér virðist réttast í þessu máli, en það er það sama og hæstv. atvmrh. sagði, að leggja ber megináherzluna á, að bílfær brú fáist sem fyrst á ána. Ég kom austur að Ölfusá í morgun og átti tal við menn, sem voru að vinna við brúna. Þeir voru nokkuð bjartsýnir á, að takast mætti að gera brúna bílfæra. Ég spurði þá, hvað langan tíma það mundi taka. Þeir sögðu, að búast mætti við mánuði eða sex vikum. Ef þarf að bíða svo lengi, þá er hlutur okkar þar eystra ekki góður. Nú fer í hönd sláturtíð og kauptíð, og þungavöruflutningur til vetrarins er eftir. Það er eftir að flytja úr Reykjavík mörg þúsund tonn af þungavöru, og þar að auki eru allir mjólkurflutningarnir til Reykjavíkur. Ég er sannfærður um, að þeir, sem búa ekki á þessu svæði og eru þessu máli ekki kunnugir, eiga erfitt með að gera sér grein fyrir því ástandi, sem hlýtur að skapast austur í sveitum, ef það dregst svo lengi að gera brúna bílfæra sem þessir menn gerðu ráð fyrir. Ég heyri, að hæstv. atvmrh. skilur málið vel og vill leggja kapp á, að verkinu verði hraðað sem mest. En ég vil spyrja hæstv. ráðh., hvort ekki megi auka vinnukraftinn frá því, sem nú er, því að nú starfa ekki að þessu nema 8–10 menn. Ég er ekki verkfróður og get ekki dæmt um, hvort hægt er að koma fleiri mönnum að þessu verki, en vil skjóta þessu fram til athugunar, því að verkið má ekki taka 4–6 vikur. Ef hægt er að ná brúnni upp, hlýtur að vera hægt að styrkja hana svo, að hún verði ekki aðeins eins sterk og hún var, heldur sterkari en áður.
Um Brúarhlaðaveginn er það að segja, að ég get tekið þar undir með hv. samþm. mínum, að ekki séu miklar líkur til, að mikil not verði að honum. Þar eru 17 km. ólagðir, og við þekkjum haustrigningarnar og hvernig moldarvegir fara, þegar farið er að flytja þungavöru eftir þeim.
Það verður því að leggja áherzlu á að fá bílfæra brú; það er það eina, sem við getum sætt okkur við. Það er því gleðiefni, að von er um, að það megi takast. Það er vitanlega meginatriði, að verkinu verði hraðað svo sem kostur er, og það verður að bæta mönnum við til verksins eftir því, sem við verður komið, því að það má ekki líða nema vika eða hálfur mánuður, þar til flutningar geta hafizt á ný.