12.01.1945
Neðri deild: 103. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 688 í B-deild Alþingistíðinda. (814)
217. mál, skipun læknishéraða
Jakob Möller:
Ég er þakklátur hæstv. félmrh. fyrir hans góðu fyrirheit um það, að jafnvel þótt þessi till. mín falli að þessu sinni, muni hann hafa hana í huga síðar meir. Og ég er líka þakklátur hv. frsm. n. og öðrum þeim, sem hafa gefið fögur fyrirheit í því sambandi. En ég vil vekja athygli hæstv. dómsmrh. á því, að vitanlega er ekki meining mín með þessari till. að bregða fæti fyrir það, að þessi löggjöf geti náð fram að ganga á þessu þingi, og það heldur fyrr en síðar. Enda sé ég ekki nokkra ástæðu til þess að óttast neitt slíkt. Það er ekki sjáanlegt, að komið sé svo nærri þinglokum, að frv. þetta hafi ekki nægan tíma til þess að fara aftur til hv. Ed., sem það að sjálfsögðu verður að gera, ef samþ. verður brtt. n., sem væntanlega orkar ekki tvímælis, að verður gert. Og þó að þessi brtt. mín yrði samþ. hér, mundi hún ekki valda þeim ágreiningi í hv. Ed., að það yrði málinu að falli. Og ég er enn fremur sannfærður um það, að þótt hv. Ed. vildi ekki fallast á þá breyt., sem í brtt. minni felst, ef hún yrði samþ. hér, og felldi hana, þá væri nægur tími til þess að fa frv. afgreitt við eina umr. í þessari hv. d. Svo að þessi kvíði hæstv. félmrh. er ástæðulaus.
Þá sagði hæstv. félmrh., að þetta frv., sem hér liggur fyrir, hefði verið borið fram eingöngu vegna þess, að l., eins og frá þeim var gengið á fyrri hluta þessa þings, hefðu reynzt óframkvæmanleg. Þessar brtt. mínar eru bornar fram nákvæmlega af sömu ástæðum, vegna þess að svo var frá þessum l. gengið á fyrri hluta þessa þings, að þarna er svæði, sem er læknislaust. Eru því brtt. mínar leiðrétting á l. þessum og nauðsynleg leiðrétting. Það er því sama máli að gegna um brtt. mína eins og frv., sem hæstv. félmrh. segir, að þurfi að ganga hér fram, nú á þessu þingi.
Mér skildist á hv. 2. þm. N.-M., að hann áfelldist mig fyrir það, að ég vegna Sjúkrasamlags Reykjavíkur færðist undan því að auka skriffinnskuna þar. Ég verð að segja, að mér þykir bregða hálfundarlega við, að nokkur hv. þm. skuli rísa úr sæti sínu og áfellast annan þm. fyrir að vilja hamla á móti skriffinnsku. Ég vil gjarnan, hvar sem er, reyna að vera sem mestur hemill á allri skriffinnsku, og mér þykir heiður að því, ef það er skoðun hv. 2. þm. N.-M., að það ráði svo eða svo miklu fyrir mér, að ég vilji hafa minni skriffinnsku. — Það, sem sá hv. þm. sagði að öðru leyti, gefur lítið tilefni til svara, umfram það, sem ég áður er búinn að taka fram, nema það, að það er misskilningur hjá honum, að það, sem aðallega sé borið fyrir brjósti í sambandi við læknisleysið á þessu svæði, sé fólk í sumarbústöðum. Það fólk, sem fer úr Reykjavík í sumarbústaði, er í Sjúkrasamlagi Reykjavíkur, og hvaða lækni, sem það sækir, borgar Sjúkrasamlag Reykjavíkur sjúkrahjálpina. Og það er ekki vegna þessa fólks, sem við erum að bera þetta svæði fyrir brjósti, heldur er það vegna fólks, sem býr þarna að staðaldri. Og þessir bústaðir í Grafarheiði eru margir bústaðir, sem búið er í vetur og sumar. En fólk, sem þar býr, kemur fyrst á manntal í Reykjavík eftir að lögsagnarumdæmið stækkaði nú fyrir skemmstu. Hins vegar eru sumarbústaðir þar líka. En, sem sagt, það eru býli á þessu svæði, sem byggð eru allt árið, og fólk á þeim er illa sett nú, með tilliti til skiptingar læknishéraða. Ég held, að þessi býli tilheyri Álafosshéraði, þó að l. skeri slælega úr um það.
Ég sé ekki, að neitt það hafi komið fram, sem réttlæti að gera neitt annað á þessu þingi við þessa brtt. mína en að samþ. hana. Ég hef gert svo skýra grein fyrir nauðsyn þess fólks, sem á þessu svæði býr, á því, að því sé tryggður réttur til þess að geta vitjað læknis, og það hefur ekki verið véfengt af neinum. —. Svo þakka ég hv. 2. þm. N.-M. fyrir hans góða hug til læknanna í Reykjavík. Ég veit ekki, hvort sá hugur er í fullu samræmi við hans fyrri hug í þeirra garð. En ef svo er, er það gott. En ég þori að fullyrða það og leggja það undir dóm þeirra sjálfra, sem ég sagði um þá.