28.02.1946
Neðri deild: 77. fundur, 64. löggjafarþing.
Sjá dálk 1278 í B-deild Alþingistíðinda. (2204)
32. mál, búnaðarmálasjóður
Páll Zóphóníasson:
Herra forseti. Ég skal ekki blanda mér inn í þessar umræður, þótt það sé freistandi. En ég vil benda hv. þm. A.-Húnv. á, að ég held, að erfitt verði eða ómögulegt að framkvæma lögin eins og orðanna hljóðan er nú og nokkurra breytinga þurfi við, ef það á að vera hægt. Lögreglustjóri á að innheimta féð. Það á að borgast til þess héraðs eða búnaðarsambands, þar sem það hefur til fallið. Nú hefur komið nautakjöt úr öllum sýslum landsins hingað til Reykjavíkur og verið selt hér. Hver á að halda skýrslu um það, af hvaða búnaðarsambandssvæði hver skrokkur er, svo að hægt sé að greiða gjaldið til þess búnaðarsambands, sem hann varð til í? Hér eru a. m. k. 2 kaupmenn, sem fá smjör hvaðanæva að. Þeir borga sitt gjald í búnaðarmálasjóð, en hver á að segja, hvað mikið kemur af hverju búnaðarsambandssvæði? Það er t. d. hluti af einum hrepp í V.-Húnavatnssýslu og í Múlasýslu, sem skipta við kaupstaði í öðrum héruðum eða búnaðarsambandssvæði. Sömu sögu er að segja víðar frá. Ef menn hugsa sér, að búnaðarsamböndin fái hlutdeild í sjóðnum eftir því, hvaða vörumagn er framleitt á svæði þess, þá verða að koma upprunaskýrslur með hverju einu, því að það er fjarri því, að vörur framleiddar á einu búnaðarsambandssvæði séu seldar á því sérstaklega, og því ekki hægt að skipta sjóðnum eftir því, á hvaða búnaðarsambandssvæði féð er greitt.