23.05.1947
Efri deild: 145. fundur, 66. löggjafarþing.
Sjá dálk 1211 í B-deild Alþingistíðinda. (1264)
255. mál, eignakönnun
Frsm. minni hl. (Brynjólfur Bjarnason):
Það mun nú ekki vera ástæða til að halda þessum umr. öllu lengur áfram af minni hálfu. Það er viðurkennt af frsm. meiri hl., að menn standi mjög ójafnt að vígi, að því er snertir aðstöðu til þess að komast undan þessum l., eftir því, hvort þeir hafa mikið umleikis eða ekki. Það er viðurkennt, að þeir, sem hafa mikið umleikis, þ. e. a. s. hinir efnuðu, hafi mesta möguleika til þess að sleppa. Frsm. sagði, að það væri misskilningur hjá mér, að þeir, sem ættu verðbréf, gætu hálftalið fram. Þetta sagði ég nú aldrei, en hitt sagði ég, að launþegarnir og fátæklingarnir ættu sitt fé í sparisjóðsinnistæðum eða peningum, ef þeir hefðu þá ekki lagt þá í íbúðarhús fyrir sjálfa sig. Hins vegar eru margir auðugir menn, sem eiga mikið af verðbréfum, og það eru fáir af þeim mönnum, sem ekki standa að einhverju leyti betur að vígi en aðrir.
Þá sagði frsm., að það væri áhætta að telja rangt fram samkvæmt 15. gr. l. Ég held, að ef skattaframtalið verður framkvæmt eitthvað svipað og verið hefur, þá sé ekki ýkja mikil áhætta.
Þá segir frsm., að hver maður, hvort sem hann er ríkur eða fátækur, eigi kost á að kaupa ríkisskuldabréf og komast þannig hjá því, að fram komi sú eign, sem hann kann að hafa dregið undan skatti. Þetta er rétt. Það var það, sem ég var að segja, að mönnum eru settir tveir kostir og fyrst og fremst hinum smærri, sem eiga sparisjóðsinnistæður og peninga. Menn þessir eiga um það að velja að kaupa ríkisskuldabréf til langs tíma eða vera stimplaðir skattsvikarar. Frsm. sagði, að sér þætti þetta stórt orð og ekki mundi talið, að menn misstu mikið af virðingu sinni, þótt það komi í ljós, að einhverjar upphæðir hefðu verið dregnar undan skatti. En sem sagt, menn hafa orðið uppvísir að því að draga undan skatti, og það eru einmitt þeir menn, sem hafa aflað sér nokkurra spariskildinga, sem þeir hafa lagt inn á banka og margir álíta, að þeir hafi gert skattayfirvöldunum fullkomna grein fyrir, ef þeir hafa talið fram til tekjuskatts. Þessir menn eru oft mjög vandir að virðingu sinni og mundi falla það þungt, ef það upplýstist, að þeir hefðu dregið undan skatti.