01.04.1949
Sameinað þing: 61. fundur, 68. löggjafarþing.
Sjá dálk 1017 í B-deild Alþingistíðinda. (1408)
42. mál, fjárlög 1949
Sigurður Guðnason:
Herra forseti. Ég var hérna með eina smábrtt. Ég sé, að það þýðir ekki að ætla að tala hér til hv. þm. yfirleitt, en beini þá orðum mínum og tala persónulega við form. fjvn. Það er annars ágætt fyrirkomulag, því að hann stendur þarna, og það er kannske gott, að skrifararnir sitji eftir, meðan verið er að tala prívatsamtal við form. fjvn.
Ég flyt hérna ásamt 2 öðrum hv. þm., þeim hv. þm. Siglf. og 11. landsk., brtt. við 22. gr. fjárl. eða heimildagreinina, eins og hún mun kölluð. Mér er minnisstætt, þegar talað er um normalástand, að þegar ég var í atvinnuleysisnefnd fyrir verkamenn hérna á árunum, þá voru allir sammála um það, að það stærsta, sem vantaði, það væri heimild til þess að láta peninga til atvinnubótavinnu. Undanbrögðin frá því að leggja fram fé til atvinnubótavinnu voru venjulega þau, að það vantaði heimild. Síðan 1940 hefur ekki verið þörf á þessari heimild, og allir eru nú sammála um það, að mesta fjársóunin sé einmitt sú sóun að láta menn ganga atvinnulausa. En við flm. erum einmitt hræddir, því miður, um, að þessir tímar muni koma aftur. Við munum ekki krefjast þessarar heimildar, nema hennar sé þörf, en við viljum aðeins slá þennan varnagla til þess að fyrirbyggja undanbrögðin hjá ráðh. og fyrirbyggja, að þeir geti borið því við, að þeir hafi ekki heimild til þess, ef þörf krefur. Ég sé svo ekki ástæðu til að vera að fjölyrða frekar um þetta, því að það þýðir ekkert að vera að skírskota til fleiri þm., en ég skírskota til hv. form. fjvn. og mun taka till. aftur til 3. umr.