01.02.1950
Sameinað þing: 22. fundur, 69. löggjafarþing.
Sjá dálk 401 í D-deild Alþingistíðinda. (4038)
99. mál, fólksflutningabifreiðar
Fjmrh. (Björn Ólafsson):
Herra forseti. Ég skal leyfa mér að svara þessum fyrirspurnum á þskj. 245 samkvæmt upplýsingum, sem ég hef fengið í þessu máli.
1. Á árunum 1948 og 1949 veitti viðskiptanefnd gjaldeyris- og innflutningsleyfi fyrir fimm fólksbifreiðum. Þar af voru fjórar fyrir hið opinbera, forsetaembættið og hæstarétt.
2. Á tímabilinu frá 1. jan. 1948 til 15. júlí 1949 veitti viðskiptanefnd innflutningsleyfi án gjaldeyris fyrir 41 fólksbifreið, en þá eru ekki talin með leyfi til starfsmanna erlendra sendiráða hér og erlendra starfsmanna við Keflavíkurflugvöll, en þau leyfi voru samtals 7 árið 1948. Þessi innflutningsleyfi án gjaldeyris voru flest veitt eftir sömu reglum og viðskiptanefnd auglýsti um miðjan júlímánuð 1949.
3. Viðskiptanefnd hefur til síðustu áramóta veitt innflutningsleyfi án gjaldeyris fyrir 150 fólksflutningabifreiðum samkvæmt þeim reglum um leyfisveitingar, sem auglýstar voru í júlímánuði 1949.
Reglur þær, sem giltu um innflutningsleyfi án gjaldeyris, hljóðuðu svo:
1. Þeir, sem fá kaup sitt greitt í erlendum gjaldeyri, enda færi þeir sönnur á, að gjaldeyrinum hafi ekki verið varið til annars með innflutningsleyfi, en kaupa á umræddri bifreið.
2. Þeir, sem starfað hafa erlendis og fengið greitt kaup þar og eru að flytja búferlum hingað.
3. Þeir, sem rétt áttu til bifreiðainnflutnings samkvæmt reglum viðskiptaráðs, sem í gildi voru árin 1943–47, en fengu ekki innfluttar bifreiðar þá, enda hafi umsóknir legið þá fyrir og bifreiðarnar keyptar.
Ég hygg, að með þessu sé svarað því, sem spurt er um á umræddu þskj.