26.01.1951
Efri deild: 56. fundur, 70. löggjafarþing.
Sjá dálk 449 í C-deild Alþingistíðinda. (3722)
163. mál, aðstoð til byggingar íbúða
Flm. (Rannveig Þorsteinsdóttir):
Herra forseti. Ég get verið fáorð um þetta frv. En meining þess er það að gera það léttara fyrir menn, sem vilja ráðast í húsbyggingar, sem ekki eru gerðar neinar sérstakar kröfur til stærðar á eða íburðar við. Það er að vísu greinilegt, að það eru ekki samkv. þessu frv. gerðar verulegar kröfur til bæjarfélaga. Á hinn bóginn er ekki víst, hvort þetta mundi hafa nokkurn aukinn kostnað í för með sér, þar sem gert er ráð fyrir nokkurri greiðslu fyrir þá þjónustu, sem þau láta í té. Hins vegar er auðséð, að við það að nota þá aðferð, sem hér er gert ráð fyrir, að gerðir séu margir uppdrættir sams konar, og svo hitt, sem gert er ráð fyrir í 2. gr., að veittar verði leiðbeiningar við byggingu þeirra húsa, sem gerð eru eftir þeim uppdráttum, sem um getur í 1. gr., þá sparast þeim, sem nota sér ákvæði þessa frv., ef að l. verður, nokkurt fé. Þetta er, ef maður má nota það orð, rasjonalisering á vinnubrögðum, í staðinn fyrir það, að nú tíðkast að gera sérstakan uppdrátt að hverju húsi eða í mesta lagi að gera í byggingarfélögum uppdrætti að nokkuð mörgum húsum saman í byggingarflokki, og það kannske ekki nákvæmlega í sama stíl og 3. og 4. gr. þessa frv. gera ráð fyrir, en þær gr. heyra saman og eru um það að létta fyrir þeim mönnum, sem vilja vinna saman að húsbyggingum.
Eins og segir í grg. þessa frv., er kostnaður við húsbyggingar mjög mismunandi mikill á landinu, og mun hann líklega vera hæstur hér í Reykjavík, enda er það nú orðið svo, að þeir menn, eru bundnir við ýmsar kvaðir um byggingar, sem er ekki eðlilegt að séu lagðar á þá, sem vilja leggja mikið á sig til þess að koma upp húsum yfir sig. Allt, sem til húsa þarf, er ákaflega dýrt. Og náttúrlega er full ástæða til þess fyrir það opinbera, bæði ríki og bæjaryfirvöld, að stuðla að því eftir mætti, að þeir, sem vilja hjálpa sér sjálfir til þess að eignast sæmilegt húsnæði, fái aðstöðu til þess.
Ég vil leyfa mér að vænta þess, að þessu frv. verði að lokinni umr. vísað til 2. umr. og heilbr.- og félmn.