12.12.1952
Neðri deild: 39. fundur, 72. löggjafarþing.
Sjá dálk 435 í C-deild Alþingistíðinda. (3378)
183. mál, skattfrelsi sparifjár
Flm. (Jón Pálmason):
Herra forseti. Hv. 3. landsk. taldi ekki, að ég hefði svarað nægilega hans fyrirspurn viðvíkjandi gjaldi af vöxtum af hinu skattfrjálsa sparifé, en ég þóttist taka það nokkurn veginn skýrt fram og vil ítreka það, að það er til þess ætlazt samkvæmt þessu frv., að einnig vaxtatekjur séu skattfrjálsar, enda er það greinilega tekið fram í 3. gr. frv., því að þar segir: „Sparifé, sem samkvæmt ákvæðum laga þessara er undanþegið opinberum sköttum og gjöldum, er ekki framtalsskylt til skatts, og sama gildir um vaxtatekjur af slíku fé.“ Það er hvorugt framtalsskylt, og um leið er ætlazt til þess, að einnig vaxtatekjurnar séu hvorki skattskyldar til tekjuskatts né útsvars.
Nú verð ég að segja það, að það er mitt álit og hefur lengi verið, að vextir væru óþarflega háir. Og það er sannarlega miklu sanngjarnari leið og kemur betur við framleiðsluna, að vextir, sem eru mikil byrði á framleiðslunni. séu ekki mjög háir í bönkum og sparisjóðum heldur en að hafa þá háa og taka þá svo af sparifjáreigandanum með skatti og útsvari. — Að öðru leyti vænti ég, að hv. þm. misskilji ekki, hvað það er, sem hér er um að ræða, og taki frv. með fullri vinsemd.