04.12.1953
Neðri deild: 33. fundur, 73. löggjafarþing.
Sjá dálk 251 í B-deild Alþingistíðinda. (301)
103. mál, innflutningsmál- gjaldeyrismál, fjárfestingamál o. fl.
Björn Ólafsson:
Herra forseti. Ég hef flutt hér litla brtt. við bráðabirgðaákvæði frv., sem ég tel að betur fari, enda nokkur meiningarmunur.
Bráðabirgðaákvæðið í frv. hljóðar svo, með leyfi hæstv. forseta:
„Meðan ríkisstj. telur nauðsynlegt að lækka verð tiltekinna nauðsynjavara með greiðslum úr ríkissjóði, er heimilt að takmarka sölu umræddra vara með skömmtun.“
Nú er það svo, að þær vörur. sem niðurgreiddar eru og skammtaðar, eru smjörlíki og smjör, en það er jafnframt leyft að selja báðar þessar vörutegundir ótakmarkað gegn hærra verði, m.ö.o. óniðurgreiddu verði. Ég hygg, að þegar frv. var samið, hafi verið ætlunin, að sami háttur væri hafður, en með orðalagi frv. er beinlínis gefin heimild til þess að takmarka sölu á þessum vörutegundum yfirleitt. En með þeirri brtt., sem ég legg fram, er gert ljóst, að heimilt sé að takmarka eingöngu það magn, sem greitt er niður af ríkissjóði, og hygg ég, að það sé réttari leið að fara í þessu efni.