04.03.1959
Sameinað þing: 31. fundur, 78. löggjafarþing.
Sjá dálk 346 í D-deild Alþingistíðinda. (2296)
121. mál, innflutningur véla og verkfæra
Jóhann Hafstein:
Herra forseti. Hæstv. viðskmrh. mótmælti hér í sinni síðustu ræðu, að um nokkra nýja framkvæmd í innflutningsmálunum væri að ræða, og hefur reyndar gert það í annarri ræðu hér á undan. Út af þessu vil ég aðeins segja það, að enda þótt hæstv. viðskmrh. mótmæli þessu og okkur þm. sé þetta öllum ljóst, að þetta er rétt, sem hæstv. ráðh. segir, þá hefur nú hv. 1. þm. S-M. ákveðið, að hér skuli vera um nýja stefnu að ræða. Og ef ég þekki vinnubrögð Framsóknar rétt, mun sennilega vera búið að ætla því rúm í Tímanum á morgun, að nú sé búið að taka upp þá nýju stefnu í innflutningsmálunum, að það eigi að flytja inn lúxusvörur í staðinn fyrir nauðsynjavörur. Það verður gaman að sjá á morgun, hvort það skeikar miklu á þessu.
Hv. 1. þm. S-M. sagði, að það væri alveg út í hött há mér að vera að tala um, að það yrði að miða innflutninginn við áætlanir í fjárhagsmálefnum, það væru engar áætlanir fyrir hendi. Auðvitað er þetta alveg út í hött hjá hv. þm. Hæstv. ríkisstj. hefur gert ákveðna samninga við aðalatvinnuveg landsins, eða í sambandi við sjávarútveginn, sem gera ráð fyrir, að vissa tekjuöflun þurfi að fá. Og þó að enn sé ekki búið að samþykkja hér á þingi frv. til breytinga á lögum um útflutningssjóðinn, miðar auðvitað ríkisstj. eðlilega — og getur ekki annað í sambandi við þá innflutningsáætlun, sem ekki getur beðið að gera við það, að það í stórum dráttum standi. Og auðvitað hefur hún sínar áætlanir sjálfsagt líka og hugmyndir um það, hvernig fjárl. beri að afgreiða, og sannast að segja skeikar nú ekki í því efni miklu, hvort búið er að afgreiða þau hér á Alþingi eða ekki, ef svo heldur áfram, sem var í tíð hæstv. fyrrv. fjmrh., því að þá var ekki mikið farið eftir því, hverjar áætlanirnar voru frá Alþingi í sambandi við fjárlögin og síðan útkomu ríkisreikninganna. Og það er nú eitt af því m.a., sem fleytti þessum hv. þm. í fjmrh.-tíð hans, þær geysilegu umframtekjur, sem hann ævinlega fékk meginhlutann af þeim árum, sem hann sat sem fjmrh. frá 1950, og oft og tíðum voru um 100 millj. kr. á ári og gerðu kannske nokkru rýmra um vik að fara fram úr útgjaldaáætlunum og öðru því, sem í sambandi við áætlun fjárl. er tengd.
Það stækkar svo ekki afskaplega mikið myndina af hv. 1. þm. S-M. fyrir mér sú seinni ræða, sem hann hélt, þar sem hann segist alltaf hafa gert í fyrrv. ríkisstj. áætlanir um innflutninginn með fyrirvara og fyrir hans tilverknað hafi þeim verið breytt og minna flutt inn, en ráðgert hafði verið af þessum svokölluðu hátollavörum.
Ég var ekki að ámæla neitt hv. 2. þm. S-M. áðan, þegar ég sagði, að mér hefði verið kunnugt um, að hann sem þáv. viðskmrh. hefði gengið rösklega eftir því, að reynt væri að fylgja sem næst áætluðum innflutningi á hátollavörum. Ég var engan veginn að ámæla honum fyrir það, enda var nauðsynlegt, að hann gerði sér grein fyrir því, að útflutningssjóður fengi ekki miklu minni tekjur, en áætlaðar voru.
Hins vegar var mér vel kunnugt um það á ýmsum tímabilum á s.l. árl, að þessum þáv. viðskmrh. var það nokkurt áhyggjuefni, að hér væru naumast fluttar inn hátollavörur eins og til hefði verið ætlazt. En nú vitum við það, að einhvers staðar hefur einhver verið í felum og komið því til leiðar, að breytt var frá áætluninni. Um leið og viðskmrh. var að reyna að tryggja afkomu útflutningssjóðsins, hefur líklega hæstv. fyrrv. fjmrh. verið búinn að sjá það, að hann væri búinn að fá nógar tekur í ríkissjóðinn, þó að eitthvað drægi úr hátollavörunum, af því að það hefðu til fallið meiri tekjur af áfengi og tóbaki, eins og lýst hefur verið, og þá gerði hitt svo sem minna til. En hann hefði átt þá a.m.k. að beita sér fyrir því, að nægilegir varahlutar væru fluttir inn til landbúnaðarvélanna á s.l. ári, þessi hv. þm., ef við höfum í huga þann áhuga, sem fram kom í sambandi við innflutning þeirra vara hjá hv. þm. Dal. og honum sjálfum. En það er einmitt eitt af því, sem var eitt mesta áhyggjuefni landbúnaðarins á s.l. ári, hversu lítið var flutt inn af varahlutum til landbúnaðarvélanna og hversu mikill skortur var á varahlutunum, sem olli landbúnaðinum geysilega miklum erfiðleikum, en sem betur fer er gert ráð fyrir að komi ekki fyrir nú á þessu ári.