17.03.1961
Efri deild: 75. fundur, 81. löggjafarþing.
Sjá dálk 905 í C-deild Alþingistíðinda. (2343)
210. mál, fjáröflun til íþróttasjóðs
Alfreð Gíslason læknir:
Hv. 5. þm. Norðurl. e. (BjörnJ) talaði hér áðan og taldi, að sú leið, sem farin er með þessu frv. til fjáröflunar handa íþróttasjóði, ætti að falla í skaut Sjálfsbjargar, félagasambands öryrkja. Þetta er atriði, sem auðvitað má um deila. En í sambandi við það mál vil ég benda á, að eins og sakir standa eru a.m.k. þrjú félagasambönd, sem vinna að sama marki. Það er SÍBS, það er Sjálfsbjörg og það er Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra. Öll þessi félagasambönd, sem hver um sig eru stór og sterk, vinna að því sama, að hjálpa öryrkjum. Ég er þeirrar skoðunar, að þessi félagasambönd eigi á komandi tímum að vinna saman, í nánari og nánari tengslum, og jafnvel renna saman í eina heild. Ég er líka þeirrar skoðunar, að sú fjáröflun sem fer fram á vegum þessara samtaka, eigi að vera sameiginleg fyrir þau öll. SÍBS hefur stórt og mikið happdrætti. Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra hefur gjald, sem nemur verulegri upphæð árlega, af eldspýtnasölu. Nú ætlast Sjálfsbjörg til þess að fá það gjald, sem farið er fram á í þessu frv. að renni til íþróttasjóðs. Hvor aðilinn eigi að fá þetta, má auðvitað um deila, en mér finnst langtum eðlilegra, að Sjálfsbjörg, félag lamaðra og fatlaðra og SÍBS slái sér saman um sameiginlega fjáröflun, þannig að þeir tekjustofnar, sem nú renna til hjálpar öryrkjum í landinu, verði öllum þessum félögum til afnota. Ég vil um leið benda á eitt atriði í sambandi við fjáröflun til styrktar öryrkjum, að eins og sakir standa hefur elliheimili sjómanna stórt og viðamikið happdrætti. Það er óhugsandi að mínum dómi, að DAS haldi leyfi til þessa happdrættis um ófyrirsjáanlegan tíma. Það væri að mínu áliti hrein fjarstæða. Eitt einasta elliheimli af meðalstærð getur ekki þurft á því að halda til langframa að styðjast við svo öfluga fjáröflun sem slíkt happdrætti er, og þá teldi ég mjög eðlilegt, að það happdrætti einmitt yrði úthlutað öðrum aðila og þá sérstaklega einhverjum aðila, sem ynni að heilbrigðismálum, eins og þessi félög, sem ég gat um, og er Sjálfsbjörg þeirra á meðal.
Ég heyrði það á hv. 6. þm. Norðurl. e. (MJ), að hann telur ekki ]íkur á, að þetta frv. nái fram að ganga á þessu þingi. En allt um það er ég eins og hann þeirrar skoðunar, að það hafi í öllu falli verið gott að benda á þarfir íþróttasjóðs með þessu frv. Ef til vill finnur sú nefnd, sem á um málið að fjalla nú, einhverja aðra úrlausn handa íþróttasjóði, og væri það ágætt. Að öðrum kosti treysti ég því, að áhugamenn um íþróttamál hér á þingi láti ekki staðar numið, unz íþróttasjóði er séð fyrir auknum tekjum.