16.11.1960
Sameinað þing: 14. fundur, 81. löggjafarþing.
Sjá dálk 1133 í D-deild Alþingistíðinda. (3083)
93. mál, yfirvinna kennara
Fyrirspyrjandi (Karl Guðjónsson):
Herra forseti. Hæstv. ráðh. hefur gefið hér allgreinargott yfirlit um það, hvað stendur um þessi mál í reglugerðum. Allt það, sem hann sagði um þau efni þekki ég og veit að er rétt. Enn fremur hefur hann gefið hér upplýsingar um, að nefndir séu starfandi á vegum rn. til að athuga þessi mál. og er ég honum út af fyrir sig þakklátur fyrir þessar upplýsingar sem ég hef enga ástæðu til að rengja. En eftir stendur samt sem áður ósvarað, hvers vegna ríkisstj. tekur sig ekki til í jafnaugljósu máli og hér er um að ræða og færir kjör kennara með nýrri reglugerð til samræmis við það, sem aðrar stéttir hafa, einmitt nú, þegar svo er komið, að hætt er að framfylgja fræðslulögum á þýðingarmiklum fjölmennum stöðum á landinu og stöðugt sækir í það horf, að við hverfum frá því að veita uppvaxandi kynslóð þá kennslu, sem ætlazt er til samkv. fræðslulögum, og flestir alþm. munu vera sammála um, að því er ég ætla, að fræðslu íslenzkra ungmenna megi sízt af öllu minnka frá því, sem er.
Mér er það fullljóst, að reglugerðin um yfirvinnu starfsmanna ríkisins, sem gerir ráð fyrir því, að áður en til yfirvinnu kemur skuli vinna sem svarar 1800 stundir á ári, á ekki við um kennara. Kennurum er samkv. þeim reglum, sem hæstv. menntmrh. vitnaði hér í, alls ekki ætlað að vinna svo langan tíma á ári hverju, heldur um það bil 1080 stundir, þ.e.a.s., eins og ráðh. vitnaði í, röskar 1200 kennslustundir. Þar af leiðandi er augljóst, að þessi reglugerð getur ekki átt við að því er varðar kennara að þessu leyti. En þeim mun sjálfsagðara hefði mér þá sýnzt, að ríkisstj. gerði náðstafanir til þess að útbúa nýja reglugerð, hliðstæða þessu, sem ætti við um störf kennara.
Það er alveg hárrétt, sem hæstv. menntmrh. upplýsti, að núv. ríkisstj. fylgir alveg sömu reglu og gert hefur verið áður. Ég ber ekki fram fsp. mína sem sérstaka ásökun á ríkisstj. fyrir það, að hún hafi tekið upp nýja siði og áhollari kennarastéttinni en áður hafa tíðkazt. Ef ráðh. skyldi hafa haldið það. þá er það ekki meiningin, ég vil leiðrétta það. En á hinn þóginn hefur á þessa ríkisstj. lagzt meiri skylda í þessu efni en á nokkra aðra, vegna þess að nú kallar kennaraskorturinn meira á það, að framkvæmd sé yfirvinna í þessari starfsgrein, heldur en nokkru sinni hefur áður verið, og vænti ég þess, að ríkisstj. sé ekki alveg sljó fyrir því, að svo fari sem horfir, að barna- og unglingafræðslan í landinu komi til með á næstu tímum að dragast verulega saman. Þess vegna er það, sem ég vildi mega bæta því við spurningar mínar hér að spyrja ráðherrann beinlínis: Hefur hann engar áhyggjur af því ástandi, sem er að skapast í fræðslumálum þjóðarinnar með kennaraskortinum? Og í öðru lagi: Finnst honum ekki sanngjarnt, að kennarastéttin njóti hliðstæðra kjara um sína yfirvinnu og aðrar stéttir hafa ?