09.03.1962
Efri deild: 60. fundur, 82. löggjafarþing.
Sjá dálk 574 í B-deild Alþingistíðinda. (570)
166. mál, skuldabréf Sameinuðu þjóðanna
Frsm. (Jón Þorsteinsson):
Herra forseti. Frv. þetta fjallar um að heimila ríkisstj. að kaupa skuldabréf Sameinuðu þjóðanna fyrir allt að 80 þús. Bandaríkjadollara og taka jafnháa fjárhæð að láni til þessara kaupa. Eins og alkunnugt er, hafa Sameinuðu þjóðirnar átt við mjög mikla fjárhagsörðugleika að stríða að undanförnu, en orsakir þeirra örðugleika eru fyrst og fremst geysimikill kostnaður af hálfu Sameinuðu þjóðanna við aðgerðir þeirra í Kongó og jafnframt við gæzlulið á landamærum Ísraels. En sú hefur því miður orðið raunin á, að sumar af þjóðum Sameinuðu þjóðanna hafa ekki viljað fallast á að greiða sinn hluta af þessum kostnaði. Það er m.a. undirrót þessara fjárhagsörðugleika. Því hefur það ráð verið tekið af hálfu Sameinuðu þjóðanna að leita eftir því að afla sér tekna með skuldabréfasölu, og er að sjálfsögðu eðlilegt, að Ísland kaupi þar sinn hluta og styrki Sameinuðu þjóðirnar, sýni þar vilja sinn í verki, þó að vitaskuld muni lítið um framlag þess. Ég tók eftir því í hádegisfréttunum í dag, að þar var skýrt frá því, að fyrstu löndin til þess að kaupa þessi skuldabréf hefðu verið Finnland og Noregur, og ég tel það vel til fallið, að Norðurlönd ríði þarna á vaðið.
Fjhn. hefur athugað þetta frv. og mælir einróma með því, að það verði samþykkt.