24.10.1961
Efri deild: 8. fundur, 82. löggjafarþing.
Sjá dálk 122 í B-deild Alþingistíðinda. (97)
42. mál, almannatryggingar
Alfreð Gíslason læknir:
Herra forseti. Það er aðeins eitt atriði í ræðu hæstv. ráðh., sem ég vildi drepa á. Ég held, að hann hafi misskilið mig lítið eitt í sambandi við mín ummæli. Ég vanþakkaði ekki stjórnarflokkunum þá hækkun, sem gerð var á bótum almannatrygginga í marz 1960, síður en svo. Ég viðurkenndi það þá og viðurkenni það enn, að það var myndarlegt spor, en ég viðurkenndi ekki, að þetta ætti að vera gert til þess að mæta komandi dýrtíð, heldur til þess að leiðrétta gamalt ranglæti. Þarna skildi á milli. En það, sem ég sagði áðan um stjórnarflokkana, var það, að í marz 1960 hefðu komið fram tillögur hér í þinginu um verðtryggingu, vísitölutryggingu bótanna. Því hefðu stjórnarflokkarnir snúizt öndverðir gegn og fellt þær tillögur. Þetta var það eina, sem ég nefndi í sambandi við stjórnarflokkana, og ég veit, að hæstv. ráðh. ber ekki á móti þessu.