16.11.1962
Efri deild: 17. fundur, 83. löggjafarþing.
Sjá dálk 80 í B-deild Alþingistíðinda. (93)
98. mál, kjarasamningar opinberra starfsmanna
Dómsmrh. (Bjarni Benediktsson):
Herra forseti. Það er misskilningur hjá hv. 9. þm. Reykv., að ekki hafi verið gerð grein fyrir þessu máli hér á Alþingi og þess vegna ætti alþm. að vera málið ókunnugt. Það er ekki nema rúmur hálfur mánuður síðan um málið urðu allýtarlegar umr. í hv. sameinuðu Alþingi, þar sem hv. 9. þm. Reykv. hélt ræður um málið og skýrði sína skoðun og ég gerði grein fyrir skoðun ríkisstj. Ég get ekki látið vera að lýsa undrun minni yfir því, að hv. þm. skuli vera fallið þetta úr minni. Eg mótmælti þá þeim skilningi, sem hv. þm. hélt fram á eðli þeirrar deilu, sem hér um ræðir, og sé enga ástæðu til þess að ítreka þau rök nú að nýju.
Hv. þm. hélt því mjög fram, að ríkisstj. hefði sigrað í þessu máll, gersigrað læknana, ítrekaði hann. Ég skal ekkert um það ræða, hver hafi sigrað í þessu máli, það verður hver að meta fyrir sig. Ég vil aðeins skýra frá því, að formaður Læknafélags Reykjavíkur hefur lýst yfir því í blaðaviðtali, að hann teldi þessa lausn málsins vera skynsamlega, þó að hann hins vegar játaði, að læknarnir hefðu ekki fengið allt það fram, sem þeir höfðu óskað. Ég tel, að það sé engum til góðs að vera að metast um það nú, hver hafi sigrað eða orðið ofan á í þessari deilu.
Aðalatriðið er, að það er komin lausn, sem ég tel mjög aðgengilega fyrir alla aðila, og ég vil lýsa hér þakklæti mínu til þeirra aðila, sem þar hafa gott til lagt. Læknarnir hafa, eins og ég segi, sjálfir lýst samþykki sínu á þessari lausn, og þeirra forustumaður beinlínis tekið fram, að hann teldi lausnina skynsamlega. Stjórn BSRB hefur átt mjög góðan þátt að lausninni, og má raunar segja, að þess hlutur hafi verið einna örðugastur, og þess vegna á stjórn BSRB og einstök félög innan þess alveg sérstakar þakkir skilið fyrir sitt framlag í málinu. Ég vil einnig nota þetta tækifæri til þess að lýsa þökkum mínum og ríkisstj., — ég veit raunar, að þar tala ég fyrir munn alls þingheims, líka hv. 9. þm. Reykv., — með því að þakka yfirlæknunum það mikla erfiði, sem þeir tóku á sig, meðan á þessum vandkvæðum stóð.
Það má margt um þessa deilu segja og þá lærdóma, sem af henni má draga. Ég hygg þó, að það sé engum til góðs að fara of langt út í það mál nú. En ég vil sérstaklega taka það fram að gefnu tilefni frá hv. 9. þm. Reykv. og raunar öðrum aðfinningum, sem hafa komið fram gegn ríkisstj., að ríkisstj. var hér frá fyrstu tíð bundin af landsins lögum. Og ég hef ekki orðið var við, að neinn af gagnrýnendum stjórnarinnar, ekki fremur hv. 9. þm. Reykv. en aðrir, hafi borið fram till. um breyt. á þeim lögum, sem ríkisstj. var að framkvæma:
Það er ríkisstj. sjálf, sem nú flytur þetta breytingarfrv. Ef aðrir hefðu í alvöru áður talið, að ríkisstj. væri of seinvirk í þessum athöfnum, þá var hægurinn fyrir þá, á hvaða stigi málsins sem var, að flytja frv. til l. um breyt., annaðhvort á þeim lögum, sem hér um ræðir, eða á sjálfum lögunum um kjör læknanna. En engar slíkar till. hafa verið fram bornar, svo þó að það megi segja með nokkrum rétti, að ríkisstj. hafi verið svifasein í þessu máli, — ég skal ekki fara frekar að skýra orsakir til þess, — þá hafa aðrir ekki síður verið það, þeir sem nú þykjast vera sérstaklega ákafir málsvarar læknanna. Þeim var heimilt á hvaða stigi málsins sem var að fá þeirra hlut leiðréttan með nauðsynlegum lagabreytingum, en það hafa þeir alveg látið undir höfuð leggjast.
Ég sé svo ekki ástæðu til þess að fjölyrða meir um þetta mál á þessu stigi. Ég tel eins og hæstv. fjmrh. æskilegt, að frv. fái greiðan framgang, og þeir aðilar, sem hér eiga mest í húfi, annars vegar ríkisstj., hins vegar BSRB og læknarnir sjálfir, eru allir ásáttir um þessa lausn og mælast til þess, að frv. henni til staðfestingar fái greiðan framgang.