30.04.1964
Sameinað þing: 71. fundur, 84. löggjafarþing.
Sjá dálk 2189 í B-deild Alþingistíðinda. (1646)
Útvarp úr forystugreinum dagblaða
Lúðvík Jósefsson:
Herra forseti. Hér hefur verið rætt nokkuð um starfsemi útvarpsins og hlutleysisreglur þess. Í þeim efnum hefur sérstaklega verið minnzt á þá starfsemi útvarpsins að lesa upp úr forustugreinum dagblaðanna á morgnana og um frásagnir af ræðuhöldum hér á Alþingi. Ég vil taka það fram í sambandi við þetta, að ég álít, að þetta hvort tveggja sé nokkuð til bóta frá því, sem áður var. Það kann vel að vera, að Sjálfstfl. njóti nokkurra forréttinda í sambandi við upplestur úr leiðurum blaðanna á morgnana, þar sem hann á einn allra flokka tvö dagblöð, en það tel ég þó að skipti litlu máli. Ég álít, að það sé enginn vafi á því, að þessari starfsemi útvarpsins hafi yfirleitt verið vel tekið, einkum og sérstaklega af fólki úti á landi. Það er svipað að segja um frásagnir í fréttum af umr. hér á Alþingi. Þeim hefur yfirleitt verið vel tekið, því að þær fréttir, sem þannig koma, eru miklu aðgengilegri fyrir alla hlustendur heldur en sá fréttaflutningur, sem tíðkaðist héðan frá Alþingi áður. Hins vegar vil ég taka undir það, sem hér hefur verið sagt, að þar er um mjög vandasamt verk að ræða, og ég leyni því ekki, að ég hef fundið það og það mjög áberandi, að þeir aðilar, sem rita hér fréttir af umr. á Alþingi, virðast hafa tamið sér það að segja alveg sérstaklega frá öllum þeim ræðum, sem hæstv. ráðh. flytja hér á Alþingi, og setja þá í sérstakan flokk, og eru mörg dæmi um það, að frásagnir héðan úr umr. af ræðum ráðh. eru margfalt lengri og ýtarlegri en útdráttur úr ræðum annarra þm. En í þessum efnum tel ég að útvarpið eða fréttamenn útvarpsins fari hiklaust út fyrir þann ramma, sem ætti að setja þeim í fréttaflutningi. En hvað um það, þá tel ég eigi að síður, að það form, sem er á fréttaflutningi með þessum hætti, sé svo miklum mun líflegra og betra en gamla formið, það eigi ekki að hverfa frá þessu, heldur eigi miklu frekar að reyna að lagfæra það, sem þarna kann að hafa farið úrskeiðis.
En það var í þessum efnum verið að ræða um hlutleysi útvarpsins. Mér er alveg ómögulegt að sitja hér hjá í sambandi við þessar umr., þannig að ég minnist þá ekki A það um leið og beini því til hæstv. menntmrh., yfirmanns útvarpsins, að útvarpið mætti kannske huga að sér öllu betur en það hefur gert í ýmsum öðrum tilfellum varðandi hlutleysisreglurnar.
Það mun vera 1. maí á morgun, hátíðisdagur verkalýðsins í landinu. Ég veit ekki annað betur en það sé þegar búið að neita verkalýðssamtökunum í landinu um það að fá aðgang að útvarpinu á þeim degi. Ég efast ekkert um það, að þeir menn gerast fáir í landinu, sem ekki viðurkenna, að slík ráðabreytni frá hálfu útvarpsins, þegar haft er í huga, hvað útvarpið gerir við önnur samtök og aðra aðila í landinu í þessum efnum, er hið herfilegasta hlutleysisbrot gagnvart þessum samtökum og margfalt á við það, sem hefur borið inn í þessar umr. nú í sambandi við aðfinnslur varðandi rekstur útvarpsins. Ég vil því nota þetta tækifæri alveg sérstaklega til þess að beina þeim tilmælum til hæstv. menntmrh., yfirmanns útvarpsins, að hann hlutist til um það, að þessi fjölmennustu almenningssamtök í landinu, Alþýðusamband Íslands, væru ekki leikin á þennan hátt eða brotnar á þeim hlutleysisreglur gagnvart öðrum fjöldasamtökum í landinu á þann hátt, sem hefur verið hér um skeið og mun eiga að eiga sér stað nú á nýjan leik.
Það fer auðvitað ekkert á milli mála, að hlutleysisreglur útvarpsins eru þverbrotnar í ýmsum greinum. Það þarf ekki annað en telja saman þá fulltrúa stjórnmálaflokkanna í landinu, jafnvel þm., sem raðað er upp í þáttinn „um daginn og veginn“ nú orðið, þó að menn frá vissum stjórnmálasamtökum megi þar aldrei koma fram. Það fer vitanlega ekkert 8 milli mála, hvernig þessar hlutleysisreglur útvarpsins eru brotnar og það í miklu ríkari mæli en í þeim tveimur tilfellum, sem hér hefur einkum verið rætt um.