13.11.1963
Sameinað þing: 15. fundur, 84. löggjafarþing.
Sjá dálk 818 í D-deild Alþingistíðinda. (3274)
52. mál, landþurrkun á Fljótsdalshéraði
Fyrirspyrjandi (Eysteinn Jónsson):
Herra forseti. Ég vil þakka hæstv. ráðh. fyrir upplýsingarnar. Þó að mér þyki þetta vera stutt komið, þá er þetta þó að síga af stað, eins og fram kom í erindum frá þeim stofnunum, sem leitað hefur verið til. Og ég mundi nú vilja fara fram á það við hæstv. ráðh., að hann hefði samband við okkur þm. af Austurlandi, sem vorum flm. að þessu máli, eins og þetta stendur núna og áður en næsta skref væri stigið um sjálfa framkvæmdina. Ég vildi fara fram á það við hann. Þeir stinga upp á því, forráðamenn stofnananna tveggja, að þetta verði unnið þannig að athuga, hve mikið sé af ræktanlegu landi á hverri jörð fyrir sig, og skoða það og mæla og leggja síðan saman niðurstöðurnar, og vitanlega hlýtur út úr því að koma fullnægjandi skoðun, ef jarðirnar eru teknar þannig til athugunar. En auk þess sem hver jörð yrði skoðuð, þá vakti fyrir okkur, eins og ég sagði áðan, að reyna að fá hugmynd um, hve stórt átak það væri í raun og veru að ræsa fram heilt hérað eins og Fljótsdalshérað, sem er 11 hreppar, hvað það mundi kosta, og þá væri betra fyrir alla að gera sér grein fyrir því, hversu mikið átak það væri, að þurrka allt votlendi á Íslandi. En sannleikurinn er sá, að það er náttúrlega það mark, sem verður að reyna að ná í fyrirsjáanlegri framtíð af ástæðum, sem hér hafa verið nefndar og mörgum eru kunnar. En það væri hægt að átta sig betur á því, hversu tröllaukið það verkefni væri, ef þannig væri skoðað, hvað þetta væri mikið verk í heilu héraði.
En ég vil sem sagt þakka fyrir svörin og endurtaka þær óskir til hæstv. ráðh., að hann vildi tala við okkur flm., áður en haldið verði áfram, og það verði gert sem fyrst. Ég sakna þess líka dálítið, að það kom ekkert fram um það frá þessum stofnunum eða ráðh., hversu mikið aukin fjárráð þyrfti til þess með sæmilegum hraða að athuga þetta, en það mundi þá væntanlega koma fram í þeim viðtölum, sem ég vonast eftir að hann veiti okkur út af þessu, því að þá þyrfti auðvitað að sjá um, að það yrðu auknar fjárveitingar til þess að athuga þessi mái yfirleitt.