06.04.1965
Neðri deild: 64. fundur, 85. löggjafarþing.
Sjá dálk 1497 í B-deild Alþingistíðinda. (1213)
138. mál, læknaskipunarlög
Sigurvin Einarsson:
Herra forseti. Við 2. umr. þessa máls flutti ég m.a. brtt., sem fjallaði um aðstoð við fólk í læknislausum héruðum, þegar sjúkdóma bæri að höndum. Það var meginatriði till. En auk þess var fleira í henni. Ég dró þá til baka þessa till. og hef nú flutt hana aftur, en breytta, þar sem ég tek aðeins aðalatriði hennar upp. Hún er á þskj. 418 og er þá till. svo hljóðandi, með leyfi hæstv. forseta:
„Nú verður læknishérað læknislaust og greiðir þá ríkissjóður helming kostnaðar af læknisvitjun og sjúkraflutningi þeirra, sem búsettir eru í hinu læknislausa héraði.“
Ég breytti þessum hluta till. þannig, að í staðinn fyrir að greiða kostnaðinn „af læknisvitjun og sjúkraflutningi“, þegar enginn er læknir í héraðinu, þá skuli ríkissjóður þó ekki greiða nema helminginn og geri ég það til þess, að auðveldara verði að fá till. þessa samþ.
Ég nefndi dæmi um það um daginn, hversu mjög þetta kemur við gjaldþol sjúklinga, sem verða að kosta vitjun læknis í annað hérað og ef ofan á það bætist dýr sjúkraflutningur. Ég held, að það þurfi ekki að nefna fleiri dæmi um það, að þetta getur orðið ákaflega erfitt fátæku fólki og því fyllilega eðlilegt, að hér sé hlaupið undir bagga hvað þetta snertir, enda ekki nema viðurkenning á þeim erfiðleikum, sem þetta fólk býr við, að hafa engan lækni í héraði sínu. Og ég vil segja, að það er eiginlega lágmark þess, sem hægt er að gera fyrir þetta fólk, það er, að ríkið greiði helming af slíkum kostnaði, þegar þarf að leita til annarra héraða í þessum efnum.
Ég á bágt með að trúa því, að hv. alþm. felli slíka till. sem þessa, ekki sízt þegar á það er litið, að þetta getur aldrei orðið nema hverfandi kostnaður fyrir ríkissjóð, því að sem betur fer kemur það mjög sjaldan fyrir, að til slíkra flutninga þurfi að grípa sem hér er rætt um.
Hvað snertir læknisvitjanasjóð, þá vita allir, að hann er einskis megnugur og þýðingarlaus, eins og hann er. Og ef til þess kemur, að hann verði gerður einhvern tíma einhvers megnugur, þá er hægt að taka þetta til athugunar á ný. En það eru ekki horfur á því eins og sakir standa. Það hefur dregizt æðimikið, að endurskoðun á þeim lögum fari fram.
Ég vænti þess því fastlega, að hv. þm. sjái sér fært að greiða þessari till. atkv. sitt. Hún er þess eðlis, að það er varla hægt að vera á móti henni.