27.10.1964
Neðri deild: 7. fundur, 85. löggjafarþing.
Sjá dálk 736 í B-deild Alþingistíðinda. (529)
31. mál, leiklistarstarfsemi áhugamanna
Jón Skaftason:
Herra forseti. Það eru aðeins örfá orð af tilefni ræðu hæstv. ráðh. hér áðan. Ég fagna að sjálfsögðu þeim auknu fjárveitingum, sem frv. það, sem hér er til 1. umr., mun gera mögulegar til leiklistarstarfsemi áhugamanna í landinu, eftir að það er orðið að lögum. Ég tók svo eftir og skrifaði eftir hæstv. ráðh., að á fjárlögum ársins 1962 hefði verið varið 468 þús. kr. til leikfélaga áhugamanna víðs vegar um landið og á fjárlögum sama árs hafi verið varið 125 þús. kr. til Bandalags íslenzkra leikfélaga. Sú mikla hækkun, sem frv. þetta gerir ráð fyrir á stuðningi ríkisvaldsins við leikfélög áhugamanna, þ.e.a.s. að framlagið hækki úr 468 þús. kr. frá 1962 í 1 millj. kr., hlýtur að leiða til þess, að mínu viti, að starfsemi sú, sem Bandalag íslenzkra leikfélaga annast, hljóti að sama skapi að aukast verulega, því að mér er kunnugt um, að Bandalag íslenzkra leikfélaga hefur m.a. á sinni könnu það verkefni að útvega leikfélögum áhugamanna um land allt leikrit og veita leikfélögunum ýmiss konar aðstoð. Það gefur því auga leið, að með aukinni starfsemi leikfélaga áhugamanna hlýtur verkefni Bandalags íslenzkra leikfélaga að vaxa stórlega. Þess vegna finnst mér það skjóta skökku við, að á sama tíma og á að hækka framlag ríkisins til leikfélaga áhugamanna um meir en 100%, sem er lofsvert og þakkarvert, þá er styrkur ríkisins til bandalagsins óbreyttur.
Af þessum ástæðum vildi ég gjarna leyfa mér að spyrja hæstv. ráðh. að því, hvernig á þessu standi og hvort ekki leiði nokkurn veginn af sjálfu sér, að hækka verði fjárveitinguna til Bandalags íslenzkra leikfélaga, um leið og styrkur til leikfélaga áhugamanna um allt land er aukinn svo stórkostlega.