30.04.1966
Efri deild: 77. fundur, 86. löggjafarþing.
Sjá dálk 2028 í B-deild Alþingistíðinda. (1335)
100. mál, Háskóli Íslands
Jón Þorsteinsson:
Herra forseti. Það eru aðeins örfá orð, sem ég vildi segja hér í tilefni af því, að ég er meðflm. að þeirri till., sem hér hefur valdið deilum. Ég lít svo á, að það hafi verið allmikið fljótræði af hv. Nd. að samþykkja þar fjölgun prófessorsembætta í sögu, sem ætlað er, eftir því sem skýrt hefur verið frá, í samtímasögu eða nútímasögu. Að sjálfsögðu hafa þeir Nd.-menn aðra skoðun á þessu en ég. En maður þekkir nú orðið svo mörg dæmi þess, að mál eru snemma á þingtímanum lögð fram í annarri hvorri d. og bíða svo þar afgreiðslu, þangað til mjög skammt er til þingloka, að þau eru afgr. til seinni d., og ef síðari d. hefur hug á annaðhvort að breyta þeim eða gera einhverjar endurbætur á þeim breytingum, sem fyrri d. hefur gert, er jafnan viðkvæðið, að það sé ekki hægt, vegna þess að málið sé í hættu, og ég hygg, að það sé einmitt miklu almennara með mál, sem fyrst eru lögð fram í Nd., en koma svo til Ed. á síðustu vikum eða síðustu dögum þingsins. Og ég hef eins og aðrir þm. oft beygt mig fyrir þessum rökum. Menn hafa haft áhuga á að gera brtt., en þeim hefur jafnan verið tjáð, að það væri að stefna viðkomandi máli í hættu, og þess vegna hafa menn oft látið þetta ógert. En ég lít svo á, að það sé ekki endalaust hægt að viðhafa svona vinnubrögð og að það komi að því, að það verði að spyrna við fótum og taka upp betri vinnubrögð í þessum efnum. T.d. í þessu máli er það ekki þannig, að við, sem erum flm. þessarar till., viljum afnema og fella úr gildi þá breyt., sem Nd. hefur gert, heldur er það þannig, að við komum allmikið til móts við sjónarmið þeirra Nd.-manna eða förum í því efni eins langt og við frekast treystum okkur til að gera, og ég vil ekki trúa því að óreyndu, þó að maður heyri þær fregnir frá Nd.-mönnum, að ef við leyfum okkur hér að fara að breyta þessu aftur, verði málið stöðvað. Ég vil ekki trúa því að óreyndu, að þessi till. okkar, ef hún yrði samþ. hér í Ed., gæti ekki fengið hljómgrunn í Nd. Við erum eiginlega á hverjum degi að fjalla hér um frv., sem hafa verið endursend í Nd., og það hefur ekki orðið neinn ágreiningur. Við höfum verið mjög frjálslyndir að samþykkja, ef þeir hafa breytt frv., sem upphaflega er lagt fyrir Ed. og er breytt í Nd. aftur, — þá höfum við samþ. þær breytingar. Ég tel þess vegna, að það sé ekki nein goðgá í því fólgin, að þessi till. væri samþ. og látið reyna á undirtektir Nd. undir þá till., sérstaklega líka með tilliti til þess, að það er bráðnauðsynlegt að fara að taka upp önnur vinnubrögð, eins og ég sagði, og gefa aðvörun um, að svona verði ekki unnið að málum framvegis.