22.03.1966
Efri deild: 54. fundur, 86. löggjafarþing.
Sjá dálk 6 í C-deild Alþingistíðinda. (2261)
43. mál, almannatryggingar
Frsm. meiri hl. (Þorvaldur G. Kristjánsson):
Herra forseti. Hv. síðasti ræðumaður vék nokkuð að nauðsyn tannlækninga. Ég hygg, að það sé enginn ágreiningur um það efni, og það gaf ræða mín a.m.k. ekki hv. þm. neina ástæðu til að ætla, að meiri hl. n. bæri ekki skynbragð á það efni. Það geta menn gert, jafnvel þótt þeir séu ekki læknar, og hv. ræðumaður hefði því getað sparað sér allar vangaveltur um þau efni.
Hv. ræðumaður sagði, að það væri engin röksemd fyrir því að leggja til, að frv. væri fellt, að það væri skortur á tannlæknum í landinu.
Ég fæ nú ekki skilið, hvers vegna það geta ekki verið röksemdir, að það hefur reynzt erfitt að halda uppi skipulegum aðgerðum til þess að hafa tannlækningar fyrir skólabörn og unglinga. Ég held, að það hljóti flestir að skilja, að meðan ástandið er þannig, þá sé ekki mikið svigrúm til þess að skipuleggja þessi mál í bili miklu meira en gert hefur verið. Þeim mun fremur er ástæða til þess að fara varlega í það, ef rétt er, sem ég efa ekki og hér hefur ekki verið hrakið, sú skoðun, sem fram kemur hjá Tryggingastofnun ríkisins, að samþykkt þessa frv. geti beinlínis stuðlað að því að torvelda tannlæknaþjónustuna í skólum landsins.
Hv. þm. gekk svo langt að segja, að það skipti engu máli, hvað tannlæknar væru margir í þessu landi. Þetta kann að vera að sé rétt, en það fer þá eftir því, út frá hvaða sjónarmiði hann meinar það. Það skiptir kannske hann engu máli, ef hann hugsar aðeins um það að koma fram með hér í þinginu eitthvert pappírsgagn, sem hefur enga raunhæfa þýðingu. En það hlýtur náttúrlega að skipta höfuðmáli fyrir þessa læknaþjónustu í landinu, að það séu nægilega margir tannlæknar.
Ég sé ekki, að hv. þm. bæti neitt málstað sinn með því að koma hér fram með órökstuddar dylgjur til eins af læknafélögunum í landinu, Tannlæknafélagsins.
Ég sé ekki, að hv. ræðumaður þurfi að hafa neinar áhyggjur af því, að heiðri heilbr.- og félmn, sé eitthvað misboðíð með till. meiri hl. n. Ég álít, að einmitt till. beri þess vott, að meiri hl. n. vill ekki sýna það ábyrgðarleysi að vera að mæla með samþykkt frv., sem hefur ekki neina praktíska þýðingu að samþ. og hefur ekkert raunhæft gildi. Ég hefði haldið, að heiðri n. væri meira hætt, ef menn leggja ofurkapp á það að fá samþ. frv. hér í þinginu, án þess að það hafi neina raunhæfa þýðingu.