09.03.1966
Sameinað þing: 30. fundur, 86. löggjafarþing.
Sjá dálk 204 í D-deild Alþingistíðinda. (2904)
87. mál, raforkuframkvæmdir á Vestfjörðum
Hannibal Valdimarsson:
Herra forseti. Ég vil eins og hv. síðasti ræðumaður, hv. 1. þm. Norðurl. v., lýsa ánægju minni yfir fram kominni till. um athugun á virkjunarskilyrðum fyrir byggðarlög á Vestfjörðum, hvort sem er varðandi aðstöðu til þess, að þau fái raforku frá samveltum eða sérveitum. Það er ekki nema ágætt, að hv. Alþ. láti nú í ljós vilja sinn á því, hvort slík rannsókn fari fram. Og einnig tek ég undir það, sem hv. síðasti ræðumaður sagði, að það væri ekki minna um það vert, ef hv. Alþ. fengist til þess að samþ. frv. það, sem fyrir þinginu liggur um rannsókn á virkjunarskilyrðum í dreifbýlinu varðandi landið allt.
Á næstsíðasta þingi flutti ég ásamt hv. 3. þm. Vestf., Sigurvin Einarssyni, litla þáltill. Hún var miklu minni í sniðum en þessi og ekkert í samlíkingu við hið stóra mál, sem felst í frv. hv. 1. þm. Norðurl. v. En samt fór nú svo, að hv. Alþ. færðist ekki . svo mikið í fang að afgreiða þá till., og var þó ekki um mikið beðið. Sú till. var látin sofna svefninum langa í n., og ég vil bara vona, að þessi till., sem hér er nú til umr., verði ekki svæfð, og þá enn síður frv., sem hér hefur verið minnzt á í umr. Þessi till. okkar þm. úr Vestfjarðakjördæmi var á þá leið, að raforkumálaskrifstofunni yrði falið að rannsaka aðstöðu til vatnsaflsvirkjunar fyrir byggðirnar í Skjaldfannadal í N.-Ísafjarðarsýslu og á Langadalsströnd, nánar tiltekið bæina Skjaldfönn, Laugaland, Laugarás, Ármúla í og II, svo og bæina Vonaland, Melgraseyri, Hamar, Hallsstaði, Hafnardal, Nauteyri, Rauðamýri og Tungu. Við bentum á, að þetta byggðarlag væri þannig sett, að það mundi tæpast geta fengið raforku frá samveitukerfi ríkisins, og þess vegna þyrfti að rannsaka hið fyrsta, hvort hagkvæm skilyrði væru þar ekki fyrir hendi til vatnsaflsvirkjunar með sérvirkjunum. Við bentum á, að þarna væru ýmis vatnsföll, sem vel gætu komið til greina með tilliti til sérvirkjana, svo sem vatnsföllin Traðarlækur svokallaður og Bæjará, enn fremur vatnsföll innar á Langadalsströndinni, eins og Blævardalsá, og innar á innri hluta Langadalsstrandar, í innri hluta Nauteyrarhrepps, þar kæmu til mála ár eins og Hafnardalsá eða Þverá hjá Nauteyri og jafnvel Hvannadalsá. Við óskuðum þess, að rannsóknunum væri beint að þessum vatnsföllum til þess að fá úr því skorið, hvert þeirra hefði upp á hagkvæmust virkjunarskilyrði að bjóða. En það er enginn vafi á því, að þetta byggðarlag hefur upp á gnægð góðra skilyrða að bjóða til vatnsaflsvirkjana, ekki síður en í Snæfjallahreppi, sem nú hefur á síðasta ári fengið raforku frá sérvirkjun við ágæt skilyrði skv. till., sem ég flutti þar um fyrir mörgum árum, en er nú loks komin til framkvæmda.
Ég veit, að þetta byggðarlag, sem við ræddum um í okkar litlu till. á þinginu 1964, fellur vitanlega undir þá rannsókn, sem framkvæma á skv. þeirri till., sem nú er til umr. Ef hún verður samþykkt, fæst þar með lausn á því máli, sem fólst í till., sem svæfð var á næstsíðasta þingi, og má það þá gott heita, að það mál er þannig vakið til lífsins af þessu þingi, ef svo farsællega vill til, að þingið daufheyrist ekki við að samþ. hana, eins og það gerði við hina till.
Ég vil sem sé vonast til þess, að hv. Alþ. fáist nú til að fela raforkumálaskrifstofunni þetta verkefni, að rannsaka virkjunarskilyrðin, bæði með tilliti til samveitna og sérvirkjana í dreifbýlinu á Vestfjörðum, og þó öllu helzt, að það verði tekið fastari tökum og raforkumálaskrifstofunni falið hið stóra verkefni, að rannsaka þetta fyrir landið allt.