29.04.1970
Neðri deild: 89. fundur, 90. löggjafarþing.
Sjá dálk 1091 í B-deild Alþingistíðinda. (1344)

50. mál, Siglingamálastofnun ríkisins

Frsm. (Birgir Finnsson):

Herra forseti. Hv. 1. þm. Norðurl. e. beindi þeirri fsp. til sjútvn., hvort hún teldi þær breyt., sem hún hefur flutt við þessa umr. málsins, svo mikilvægar, að hún vildi e. t. v. stofna framgangi málsins í hættu á þeim stutta tíma, sem eftir er til þingloka. Ég hygg, að ég geti mælt það fyrir munn allra sjútvn.-manna, að þeir telji mjög mikilvægt, að brtt. n. nái fram að ganga, og að þeir kjósi jafnvel fremur, að frv. dagi uppi, ef svo verður ekki.

Varðandi fsp. hv. þm. um 6. gr. og þann ágreining, sem þar ríkir, þá get ég vitnað til þess, sem ég sagði hér við 2. umr. málsins, þegar það kom úr n. í hv. d., að þarna er mjög mikill efnislegur ágreiningur milli d. (Gripið fram í.) Við síðasta málsl. 6. gr. Það er tilsvarandi gr. í þessu frv., eins og hv. þm. vitnaði til, í núgildandi lögum um eftirlit með skipum. Það er alveg rétt, að í núgildandi lögum stendur þetta, eins og hv. 1. þm. Norðurl. e. las upp, þannig að skipaskoðunarstjóra er óheimilt að taka að sér þau störf, sem þar greinir, fyrir félög eða opinbera aðila. N. telur þetta alveg nægilega afmarkað með því orðalagi, sem hún leggur til á síðasta málsl. 6. gr., þ. e. a. s. að hann orðist þannig: „Ekki má siglingamálastjóri eða aðrir, sem eru í fullu starfi hjá Siglingamálastofnuninni, hafa á hendi störf, sem ósamrýmanleg eru stöðum þeirra.“ Þarna hefði okkur í sjútvn. þessarar hv. d. í raun og veru fundizt nægilegt að setja punkt. En við höfum þó til þess að ágreiningurinn verði ekki jafnmikill milli d. um þetta atriði, fallizt á, að framhaldið standi, eins og við leggjum til, þ. e. a s.: „Þannig er þeim ekki heimilt að vinna nein þau störf fyrir einkaaðila, sem háð kunna að verða þeirra eigin mati sem starfsmanna Siglingamálastofnunarinnar.“ Sjútvn. þessarar hv. d. telur, að með þessu orðalagi á þessu ákvæði sé það alveg nægilega tryggt, að siglingamálastjóri og starfsmenn hans fari ekki út fyrir það starfssvið, sem eðlilegt er, að þeir hafi.

Ég sé svo ekki ástæðu til að fjölyrða um þetta frekar, en ég gleymdi, þegar ég tók til máls áðan, að minnast á eina breyt., sem gerð var á frv. í hv. Ed., þ. e. a. s. breyt. á 1. gr. frv. Við hana gerir sjútvn. enga aths., og hún stendur því eins og hún kom frá Ed.