02.04.1970
Neðri deild: 67. fundur, 90. löggjafarþing.
Sjá dálk 445 í C-deild Alþingistíðinda. (2728)
185. mál, almannatryggingar
Flm. (Hannibal Valdimarsson) :
Herra forseti. Skemmtilegt er það nú ekki fyrir fyrrv. Alþýðuflokksmann að heyra Alþýðuflokksmann fara hér upp í ræðustól og segja, að frv. til bóta, stórbóta, á almannatryggingunum ætti enginn þm. að leyfa sér að bera fram, frv., sem nær þó til réttindabóta, að því er hann telur, sem nemur 35 millj. kr. Hann er mér bersýnilega ekki sammála um það, að það sé til lýta á tryggingalöggjöfinni í landinu, að sængurkonur, fæðandi nýja borgara, séu nálega einar undanskildar því að fá sjúkrahúsvist greidda. Ég tel það vera ósæmandi og þá leiðréttingu verði að gera á tryggingalöggjöfinni. Það er rétt hjá honum, það ætti að gera það strax eða gera það núna á þessu þingi.
Það hefur verið um þetta búið þannig, að menn hafa yfirleitt haldið því fram, að öll sjúkrahúsvist væri greidd á Íslandi. En það er fjarri því, að svo sé. Meira að segja, ef sjúkrahúsdvöl vegna fæðingar stendur lengur en 7 daga, en áður voru þetta 9 dagar, og t. d. þarf stórkostlegar læknisaðgerðir í sambandi við fæðinguna, við skulum segja keisaraskurð, þá fær konan samt að bera 7 daga kostnaðinn. Þannig er framkvæmdin, þótt sjúkrahúsvistin sökum fæðingarinnar verði alllöng, og það gerir málið enn verra.
Það var hér beitt þeim rökum um daginn, þegar annað mál var á dagskrá snertandi þessi efnisatriði, að þetta, að greiða ekki sjúkrahúskostnað vegna fæðingar, byggðist á þeirri skilgreiningu, að fæðing væri ekki sjúkdómur. En fæðing er líkamsástand, sem læknar ráðleggja konum að leggjast á sjúkrahús vegna.
Varðandi það, að fávitar væru undanskildir og þar væri um að ræða breytingu frá því, að ríkisframfærsla var lögð niður, þá hafði ég um það engin orð. Ég las bara þann hluta 49. gr. orðréttan og bætti þar engu við. Þar segir, að fávitar séu undanskildir. Og þá sagði ég í framhaldi af því, að þetta virtist þá vera eina undantekningin, en með þessu dulda orðalagi í réttindagr., að undanskildum 7 dögum, þá væru sængurkonur undanskildar líka. Og það er svo sannarlega satt og rétt.
Það bíður núna hér afgreiðslu á hv. Alþ. fjöldi af frv. til lagfæringar á tryggingalöggjöfinni, og sennilega öll þau frv. fjalla um útgjaldaaukningu trygginganna. Það eru þá fleiri en ég svo ábyrgðarlausir að leyfa sér að bera fram breyt. á tryggingalöggjöfinni, en eftir skilningi hv. 9. landsk. þm., þá virðist ekki vera leyfilegt að flytja hér frv. til breyt. á tryggingalöggjöfinni nema til að skemma hana, eftir að fjárl. hafa verið afgreidd á hverju þingi. En hvar skyldu nú vera rök að finna fyrir því? Nei, velviljuð ríkisstj., sem vildi gera slíka breyt. á tryggingalöggjöfinni, hvort sem málið væri flutt snemma eða seint á þingi,mundi áreiðanlega hafa einhver úrræði með það að standa undir þessum útgjöldum síðari hluta ársins, þar til næstu fjárl. væru afgreidd og gert væri ráð fyrir þessum útgjaldalið, svo að það er sannarlega ekki hægt að tala um, að það sé neitt hneyksli að flytja slík mál. Menn verða bara að líta á það, hvort efni frv. sé í réttlætisátt, hvort það sé sanngjarnt að gera þessa breytingu eða hvort það sé jafnvel nauðsynlegt, og það hygg ég, að við verðum flestir sammála um, að þarna er um stórlýti að ræða á tryggingalöggjöfinni, sem ber að nema af henni hið fyrsta, þegar á það er bent.