08.02.1971
Neðri deild: 44. fundur, 91. löggjafarþing.
Sjá dálk 780 í B-deild Alþingistíðinda. (635)
23. mál, framleiðnisjóður landbúnaðarins
Frsm. minni hl. (Vilhjálmur Hjálmarsson):
Herra forseti. Ég vil nú leyfa mér að taka undir ummæli hv. frsm. meiri hl. varðandi fyrirgreiðslu til þeirra, sem lengst hafa búið við kalskemmdirnar. Ráðh. tók það óstinnt upp um daginn, þegar ég sagðist sakna þess, að ekki hefði verið reynt að gera heildaryfirlit um það tjón, sem grasbresturinn hefur valdið landbúnaðinum gegnum kaltímabilið, sem byrjaði af fullum þunga um 1960, en hafði gert vart við sig nokkru áður. Það er ómögulegt að gera sér grein fyrir því, hverslags óskapleg áföll það eru, þegar menn árum saman fá nálega enga uppskeru af túnum sínum. Og þegar þetta hefur gengið svo til, eins og hv. frsm. meiri hl. rakti, á allstórum svæðum — hann nefndi þau, ég skal ekki endurtaka það — þá gefur það alveg auga leið, að þeir, sem fyrir þessu verða, eru harla lítils megnugir orðnir. Og ég vil mjög undirstrika ummæli hv. þm. um þetta atriði.
Varðandi svo það, sem hann sagði um innlendu fóðuröflunina og að kannske væri ekki ástæða til þess að taka inn í þetta frv. ákvæði um forgangsrannsóknir, þá vil ég í fyrsta lagi minna á, að í framleiðnisjóðslögunum er gert ráð fyrir því, að Framleiðnisjóður geti stutt að vissum rannsóknarverkefnum. Það er þegar komið inn í lögin. Og hins vegar vil ég enn árétta það, sem ég hef áður tekið fram sem skoðun okkar minni hl. n., að við teljum, að það þyrfti að gera enn ný og mikið stærri átök í sambandi við kalrannsóknirnar, og að hinu leytinu þyrfti að hefjast handa um aðgerðir til aukinna rannsókna á heyverkuninni. Ég á alveg sérstaklega við votheysgerð. Þar þarf bæði auknar rannsóknir og aukinn stuðning við að koma upp þeirri aðstöðu, sem þarf til þess að geta verkað í vothey, þegar á þarf að halda sérstaklega.
Ég er ekki sáttur við það, sem fram kom í ræðu hæstv. ráðh. áðan, að það hafi ekki verið rætt um það í hvaða formi sláturhúsamálin yrðu leyst og í hvaða formi stuðningur ríkisvaldsins við þá lausn yrði svona í stórum dráttum. Ég er ekki að fullyrða, að það hafi verið alveg nákvæmlega útfært, en ég get alls ekki samþykkt það, að þetta hafi ekki verið nokkuð ítarlega rætt á milli aðila annars vegar og stjórnarvalda hins vegar. Ég held, að þetta sé ekki nógu góð skilgreining hjá hæstv. ráðh. og ég vil, úr því að ég stóð upp, sem ég gerði fyrst og fremst til þess að taka undir ummæli hv. frsm. meiri hl. út af kaltjóninu, þá vil ég þó enn varpa fram tveimur spurningum til hæstv. ráðh. Hvar á að fá það fé í sláturhúsin á árinu 1971, sem ætlað hafði verið að taka í gegnum framleiðnisjóðinn? Hann fær engin framlög samkv. frv. Hvar á að taka þetta fé? Og hvar á að taka fjármagn í þau verkefni, sem hann eða hæstv. ríkisstj., ef menn vilja heldur orða það þannig, talar um í aths. með frv.? Ég vil leyfa mér að minna á þau enn á ný. Það segir hér í aths. ríkisstj.: „Mikilvægt verður að teljast, að sú starfsemi, sem hafin hefur verið á vegum sjóðsins, geti haldið áfram. Uppbygging og tæknivæðing sláturhúsanna er enn á frumstigi og þýðingarmikið er, að sú forusta, sem framleiðnisjóðurinn hefur veitt í þessu máli, geti haldizt og unnt sé að veita viðbótarlán til framkvæmda umfram venjuleg lán Stofnlánadeildar landbúnaðarins. Árangur tankvæðingar hefur verið góður og ástæða til að styðja að áframhaldandi útbreiðslu hennar. Mikilvægt er, að framhald verði á þeim rannsóknum, sem hafnar hafa verið. Þá koma ný rannsóknarverkefni stöðugt á dagskrá og miklu máli skiptir, að einhver aðili sé starfandi eða hafi þann sveigjanleika í starfsemi sinni, sem framleiðnisjóðurinn hefur til þess að stuðla að könnun og eflingu mikilvægra nýjunga.“ Já, hvar á að taka fé í þetta, hæstv. ráðh., eða á að skoða þessi ummæli í aths. ríkisstj. með því frv., sem hér liggur fyrir, á að skoða þau sem marklaust mas? Ef ekki, hvar á þá að taka peninga í þetta?
Ég vil svo að lokum aðeins segja það og beina því til hæstv. forseta, að ég vil óska þess, að tölul. 1 í brtt. minni hl. verði borinn upp í tvennu lagi, stafl. a. og stafl. b sitt í hvoru lagi, og ég vil taka staflið b aftur til 3. umr. — Ég trúi því nú bara ekki, að hæstv. ráðh. vilji ekki athuga það mál nánar, því að tillögur sláturhúsanefndarinnar og raunar miklu fleiri hugmyndir, sem fram hafa komið einmitt í aths. ríkisstj., eru óframkvæmanlegar með því hámarki, sem nú er á beina framlaginu.