27.03.1973
Sameinað þing: 62. fundur, 93. löggjafarþing.
Sjá dálk 2802 í B-deild Alþingistíðinda. (2174)
203. mál, framlagning gagna við Alþjóðadómstóllinn
Jóhann Hafstein:
Herra forseti. Þegar litið er yfir listann yfir það, sem sent er af skjölum til Alþjóðadómstólsins, samkvæmt upplýsingum hæstv. utanrrh., er augljóst, að þau skjöl eru ekki þess eðlis, að í þeim felist sá málflutningur, sem við hefðum haft þörf fyrir. Það eru skeyti um staðfestingar á bréfum og upplýsingar um, hvernig staðan standi í viðræðum okkar við Breta o. s. frv.
En ef það er rétt, sem hæstv. utanrrh. segir, að aðalatriðin í okkar málum hafi komizt til skila til Alþjóðadómstólsins, þá hefur ríkisstj. auðvitað haldið uppi málflutningi fyrir Alþjóðadómstólnum, aðeins ekki munnlegum, heldur bara skriflegum. Hún verður þá að taka afleiðingunum af því, hvort það felur í sér meiri eða minni skuldbindingar eða ekki.
Út af þeirri þáltill., sem vitnað var til um birtingu skjala og lögð var fram í dag af hv. alþm. Tómasi Karlssyni, vil ég aðeins segja það, að auðvitað verður ríkisstj. á hverjum tíma að meta það, og það þarf ekki þál. til og erfitt meira að segja að álykta um það fyrir hv. þm., hvað á að birta og ekki birta, þegar þeir hafa ekki fyrir sér, hvað það er, sem um er að ræða.
Ég hef óskað eftir því að fá birta vissa þætti úr því, sem farið hefur á milli Breta og Íslendinga í samningaviðræðunum núna, og ég hef verið beðinn um að falla frá þeirri ósk. Og ég gerði það fyrir tilmæli ráðherranna. Ég geri ráð fyrir því, að stjórn, hver sem hún er, meti það á hverjum tíma út frá því sjónarmiði, hvort það sé gagnlegt fyrir viðkomandi aðila og styrki aðstöðu okkar. Allt, sem styrkir aðstöðu okkar, á náttúrlega að birta. Ég var sagður ósannindamaður að ákveðnum staðreyndum, sem ég setti fram í blaðagrein á s. l. hausti, meira að segja í viðtali við hæstv. viðskrh. Ég bað um að fá að birta vissa hluti úr fundargerðum þeim, sem bókaðar höfðu verið í viðræðunum við Breta, til þess að staðfesta, að það væri allt satt og rétt, sem ég sagði. Hæstv. ráðherrar, sem ég talaði við, hæstv. utanrrh. og forsrh., sem er formaður Landhelgisnefndarinnar, sögðu: Það er alveg rétt, sem þú hefur sagt, en við óskum eftir því, að þú biðjir ekki um að fá að birta þetta, a. m. k. ekki meðan umr. standa yfir. Ég féll frá því.